کاکس ماشین

ساخت وبلاگ

بخش اول

بخش دوم

بخش سوم

 

 تغذیه:
شتر مرغ ها، پرندگانی علفخوار هستند و رژیم غذایی آنها شبیه نشخوار کنندگان است. یونجه و ذرت درصد بالایی از ترکیب غذایی شتر مرغ را شامل می‌شود. به دلیل دارا بودن روده‌های دراز و طویل قدرت هضم بالا در خصوص مواد فیبری را دارند. جوجه‌ها معمولاً تا یکی دو روز بعد از هچ احتیاج به تغذیه نداشته و سپس از غذای با پروتئین 23% شامل کنستانتره و علوفه خشک به صورت کرامبل تغذیه می‌شوند. استفاده از یونجه سبز در طول دوره رشد از اهمیت خاصی برخوردار است. جهت هضم بهتر غذا بهتر است سنگریزه در اختیار پرنده قرار گیرد. تا سه ماهه اول پرورش میزان یک کیلو خوراک در شبانه روز 23% پروتئین و تا شش ماهگی به طور متوسط 8/1 کیلوگرم خوراک با پروتئین 20% کافی می‌باشد. شتر مرغها از شش ماهگی تا رسیدن به سن بلوغ (5/2 سالگی) به طور متوسط روزانه 5/2 کیلوگرم دان به صورت پلت شامل علوفه خشک آسیاب شده و کنسانتره می‌خورند (8 قسمت کنستانتره + یک قسمت علوفه خشک آسیاب شده)

   از یک روزگی تا سه ماهگی: جوجه شترمرغ می‌تواند از باقیمانده کیسه زرده برای مدت 7 تا 10 روز ابتدای زندگی اش تغذیه کند. اطمینان از اینکه جوجه شترمرغ‌ها آب مصرف می‌کنند، اهمیت دارد. در غیر اینصورت ممکن است نیاز به افزایش شدت نور یا تغییر درجه حرارت سالن باشد.
توصیه می‌شود که خوراک مصرفی جوجه‌ها در ابتدا به شکل خرد شده باشد و اگر از روش پرورش روی کف سالن استفاده می‌شود، طی هفته اول خوراک روی روزنامه یا کارتن‌های تخم‌مرغ ریخته شده و پس از آن می‌توان دانخوریها را وارد سالن کرد.
برای جلوگیری از اشکالات پا و اختلالات اسکلتی باید رشد اولیه شترمرغ‌ها کنترل شود. محدود کردن مقدار انرژی خوراک بین 9 و 10 مگا ژول انرژی متابولیسمی در کیلوگرم معمولاً برای کنترل رشد کافی است.
با وجودی که شترمرغ‌ها توانایی هضم الیاف بیشتری نسبت به سایر پرندگان اهلی دارند (به دلیل تخمیر در روده بزرگ) ولی تنها پس از رسیدن به سن معینی توانایی انجام این کار را بدست می‌آورند. لذا بهتر است طی چند هفته اول زندگی جوجه‌ها جیره هایی با بیش از 5% الیاف خام به آنها داده نشود. ضمناً توانایی جوجه‌ها برای هضم چربی در اوایل زندگی کاملاً پایین است. از اینرو نباید بیش از 5% چربی به آنها داده شود.
از 3 ماهگی تا یکسالگی:
احتیاجات تغذیه ای پرندگان با افزایش سن آنها تغییر می‌کند. لذا انرژی و الیاف خام افزایش و مقدار پروتئین خوراک کاهش می‌یابد. باید الیاف جیره را در چهار تا پنج ماهگی به حدود 11-10 درصد افزایش داد. ضریب انرژی زایی خوراک باید به حدود 5/10 –10 مگا ژول انرژی متابولیسمی بر کیلوگرم افزایش یابد. مقدار پروتئین خام نیز باید به تدریج به حدود 20-18 درصد کاهش یابد. تعادل بین غلظت‌های کلسیم و فسفر قابل دسترس باید به نسبت 1: 2 – 8/1 حفظ شود. همچنین خوراک دادن باید به صورت آزاد انجام شود.
دوره پرواری:
چنانچه شترمرغ‌ها فقط برای گوشت و چرم پرورش یابند، می‌توان نرها را جداگانه پرورش داد زیرا آنها سریعتر رشد کرده، نیاز به جیره‌های با پروتئین بالاتر داشته و به عنوان تبدیل کننده‌های خوراک برای یک دوره طولانی‌تر نسبت به ماده‌ها از کارایی بیشتری برخوردارند. ضریب تبدیل ماده‌ها زودتر خراب شده و لذا مجبورند در وزن پایین تری نسبت به ماده‌ها روانه بازار شوند. جیره غذایی شتر مرغهای پرواری با شترمرغهایی که جهت گله مادر نگهداری می‌شوند تفاوت دارند. معمولاً شتر مرغهای گوشتی در سن یکسالگی قابل عرضه به بازار می‌باشند و حدود 100 تا 125 کیلوگرم وزن دارند و کیفیت گوشت در سن یکسالگی مطلوب تر از هر زمان می‌باشد. از هر لاشه حدود 50 کیلوگرم گوشت استحصال می‌شود. غذای شتر مرغهایی که جهت گله مادر نگهداری می‌شوند به طور متوسط روزانه با خوردن 4 کیلوگرم خوراک شامل کنسانتره و یونجه خشک و همچنین از طریق چرای یونجه سبز تأمین می‌شود. شتر مرغ علاقه فراوانی به چریدن در مزارع یونجه دارد به همین جهت در پرورش شتر مرغ کاشت یونجه را بایستی مدنظر قرار داد.
ضریب تبدیل مواد غذایی در سنین مختلف تفاوت دارد در سنین اولیه رشد 8/1 و در 3 ماهگی 5/2 و در 6 ماهگی حدود 8 می‌باشد. با توجه به اینکه تغذیه شتر مرغ در کیفیت پوسته، پر و گوشت پرنده تأثیر مستقیم دارد چنانچه در تغذیه این پرنده دقت کافی مبذول نگردد، بر کیفیت پوست و گوشت اثر منفی گذاشته و سودآوری آن مورد تردید واقع خواهد شد.
از یکسالگی تا تولید مثل:
نگهداری شترمرغ‌ها در شرایط ایده آل بسیار مهم است. چاقی یکی از مشکلات عمده ای است که در محدوده سن یکسالگی و شروع تولیدمثل بوجود می‌آید. همچنین گرسنگی کشیدن یا تغذیه کمتر از حد لازم، بلوغ جنسی را به تأخیر انداخته و منجر به عملکرد ضعیف در طول تولید مثل می‌شود. ترکیبی از روشهای محدودیت‌های کمی و کیفی خوراک مناسب‌ترین روش می‌باشد. جیره ای متعادل با ویتامینها و مواد معدنی لازم که ضمنا پروتئین و انرژی آن در سطح پایینی باشد قابل قبول است. الیاف جیره می‌تواند تا 15% افزایش یابد. به شترمرغ‌ها باید روزانه 5/1 کیلوگرم جیره داد. در هوای سرد دادن تغذیه با یک منبع غنی پرانرژی (مانند دانه سویای پرچرب) توصیه می‌شود.

فصل تولید مثل:
از سن 18 ماهگی باید به شترمرغ‌ها جیره مولد داده شود که باید دارای انرژی و پروتئین سطح بالایی بوده و از لحاظ الیاف در سطح پایینی قرار داشته باشد. گرچه مقداری از الیاف جیره می‌تواند توسط شترمرغ به انرژی تبدیل شود ولی آنها طی فصل تولید مثل نیازمند منبع سهل الوصول تری از انرژی می باشند. بعلاوه 20% تخم شترمرغ را پوسته تشکیل می دهد که کلسیم جزء اصلی آن است. در نتیجه ضروری است که سطوح کلسیم وفسفر قابل دسترس در شروع تولید مثل یا در 18 ماهگی افزایش داده شوند. در غیر این صورت تخم گذاری با مانع روبرو شده یا تولید تخم، نطفه‌داری و میزان جوجه درآوری آن کاهش می یابند و نیز اشکالاتی در تشکیل پوسته تخم ایجاد شده و یا تخم های بدون پوسته تولید می شوند.

یک نمونه جیره غذایی شتر مرغ در دوران پرورش (تا 5/2 سالگی):

 

ذرت دانه ای 47%
یونجه خشک 8/41%
پودر استخوان 2%
پودر ماهی 7%
منوکلسیم فسفات 2%
نمک 2/0%
آب

پرندگان در طول شبانه روز به آب نیاز دارند. این موضوع را باید در طراحی لانه‌ها در نظر داشته باشید که احتمالا تأمین آب، هزینه ای را به شما تحمیل خواهد کرد. در آب و هوای سرد، ممکن است نیاز به نصب آبگرمکن‌هایی باشد تا دمای آب را برای همه پرنده‌ها در 20 درجه سانتیگراد ثابت نگه دارد و صرفا یخ نزدن آب کافی نیست.
شترمرغ‌ها علاقه به نوشیدن آب در حین غذا خوردن دارند که این عمل موجب کثیف شدن سریع آب می‌شود و بنابراین باید به طور منظم آب تمیز در اختیارشان قرار گیرد. پرنده‌ها نیاز مداوم به آب دارند و همین بر مصرف غذای خشک تأثیر می‌گذارد. آب بسیار سرد یا گرم مصرف آب را تحت تأثیر قرار داده و اغلب موجب کاهش مصرف غذا می‌شود.

 تولید مثل:
شترمرغ وحشی در 4 تا 5 سالگی از نظرجنسی بالغ شده در حالیکه شترمرغ اهلی در2 تا 3 سالگی و ماده نیز کمی زودتر از نر بالغ می‌شود. بعضی شترمرغ‌های اهلی ممکن است اولین فصل تولید مثل خود را در 18 ماهگی شروع کنند. شترمرغ‌های نر هنگام بلوغ پرو بال سیاه و سفید دارند. ماده‌ها و شترمرغ‌های نابالغ دارای پرو بال قهوه‌ای مایل به خاکستری تیره می‌باشند. جنسیت نرو ماده را حدود هفت تا هشت ماهگی می‌توان هنگام دفع ادرار یا مدفوع تعیین کرد زیرا آلت در این مواقع بیرون می‌آید. بر خلاف سایر پرندگان، شترمرغ نر دارای آلت است و دفع ادرار و مدفوع از هم جداست. تفاوت کامل بین دو جنس حدود دوسالگی حاصل می‌شود. نر فرآیند لانه سازی را قبل از جفت گیری شروع می‌کند. لانه می‌تواند در هر کجای چراگاه تولید مثلی واقع شود. مزرعه دار برای پوشاندن لانه می‌تواند یک سایبان با سقف شیب دار بسازد. این سایبان باید ابعادی حدود 3× 3 متر با ارتفاع 3 متر بوده و دو انتهای آن به سمت شمال و جنوب باز باشد. با این وجود بعضی شترمرغ‌ها ممکن است آنرا نپذیرفته و در عوض لانه‌های ساده خود را ترجیح دهند.
رفتار جفت گیری:
نرها می‌توانند با چند ماده جفت‌گیری کنند. شترمرغ‌های اهلی به صورب جفتی یا سه تایی (تریو) برای تولید مثل نگهداری می‌شوند.
تخمگذاری:
ماده مدت کوتاهی پس از جفتگیری تخمگذاری را شروع می‌کند. اولین تخم بارور تقریباً 10 تا 14 روز پس از اولین جفت گیری گذاشته می‌شود. از آن پس و تقریباً بدون استثناء تخمها یک روز در میان بصورت کلاچ‌های 20 تا 24 تایی تولید می‌شوند. بین دو کلاچ یک وقفه 7 تا 10 روزه وجود دارد. ماده‌های پرتولید، در طول فصل تولید مثل بین 80 تا 100 تخم می‌گذارند.
نسبت نر به ماده:
گرچه نسبت نر به ماده ( 1:1 ) در ابتدا برای کسب بالاترین میزان باروری ایده آل بنظر می‌رسد ولی به لحاظ سازگاری ممکن است نشانه ای ازوجود مشکل باشد. وجود جفت‌های ناسازگار مشکلی است که گاهی اوقات هنگامی که به شترمرغ‌ها اجازه داده می‌شود جفتشان را انتخاب کنند رخ می‌دهد. با این وجود، از آنجا که اینگونه انتخاب طبیعی جفتها به طور معمول در مزارع تجاری ممکن نیست، تولیدکننده باید نسبت به عملکرد و سازگاری آنها به حد کافی دقت نماید. نسبتهای نر به ماده از 1:2 تا 1:4 به لحاظ باروری مناسب است. نسبت بیشتر از 1:4 به این علت که نر ممکن است توانایی جفت گیری با تمام ماده‌ها را نداشته باشد تولید تخم‌های غیربارور را افزایش می‌دهد.
جوجه کشی:
تخمهای جوجه کشی اغلب برای مدتی قبل از جوجه کشی جمع آوری و نگهداری می‌شوند. این روشی معمول در مزارع است تا تخمها به تعداد کافی برای پرکردن دستگاه برسند. حمل دستی ناملایم تخم‌های جوجه کشی می‌تواند ساختار ظریف داخلی آنها را به هم زده و باعث عدم تبدیل آن به جنین گردد.
اصول جمع آوری تخم ها:
– از ظروف تمیز (معمولاً جعبه‌های مخصوص فوم دار) برای جمع آوری استفاده می‌شود.
– از پاک کردن تخم‌ها با پارچه مرطوب پرهیز شده زیرا این کار سریعترین راه برای آلوده شده آنهاست. از کاغذ سمباده نازک و خشک برای پاک کردن لکه‌های بزرگ کثافات استفاده می‌شود.
– هنگام شستشوی تخمها بدقت دستورالعمل مربوط به غلظت ماده ضدعفونی رعایت شود.
– استفاده از نور ماوراء بنفش (در دامنه 300-200 نانومتر) به عنوان یک روش میکروب‌کشی مؤثر توصیه می‌شود.
– باید تخمها را به تدریج قبل از بسته بندی برای ذخیره سازی خنک نمود.

مدت زمان ذخیره سازی تخمها
 زمان ذخیره سازی (روز) درجه حرارت (سانتیگراد) رطوبت نسبی (درصد)
3-11880-75
7-41680-75
بیش از 715 80-75

درجه حرارت:
در دستگاههای جوجه‌کشی که هوا با مکش بیرون کشیده می‌شود با توزیع حرارت یکسان پیرامون تخمها، درجه حرارت بهینه بوضوح نزدیک مرکز دستگاه بین 9/35 و5/36 درجه سانتیگراد می‌باشد. در این محدوده حرارتی جنین به طور صحیح نمو خواهد کرد. هنگامی که جنین شروع به تولید گرما می‌نماید درجه حرارت را می‌توان 7/0 درجه سانتیگراد کاهش داد (تقریباً 4 روز قبل از تفریخ). برای مدت طولانی به واسطه شباهت با شرایط جوجه کشی طبیعی اینطور فرض می‌شد که نتایج جوجه کشی مصنوعی خوب به وجود یک گرادیان درجه حرارت که از سطح افقی به سطح زیرین تخمها افزایش می‌یابد بستگی دارد. برای مدتی این ایده اثر زیادی بر طراحی ماشین‌های جوجه کشی با هوای ساکن داشت اما به واسطه عملکرد ماشین‌های جوجه کشی با مکش هوا نشان داده شد که این موضوع پایه و اساس محکمی ندارد.
رطوبت در طول جوجه کشی:
رطوبت برای نمو جنین بطور صحیح و تبدیل آن به جوجه ای به اندازه طبیعی از اهمیت زیادی برخوردار است. برای وقوع این امر، آب تخم به میزان معین باید تبخیر شود (13 تا 15 درصد وزن تخم تا روز 38 جوجه کشی). یک تخم با وزن 1500 گرم در روز صفر باید بطور متوسط تا روز 38 جوجه کشی 210 گرم وزن را از دست بدهد (7/38 گرم در هفته). برای کنترل نسبی تبخیر از تخم مقدار رطوبت در هوای پیرامون تخم باید کنترل شود زیرا تعیین کننده میزان تبخیر از تخم می‌باشد. معمولاً درصد تفریخ بالا در شترمرغ با رطوبت نسبی 25-15 درصد در 36 درجه سانتیگراد به دست می‌آید.
تهویه:
تهویه و جابجایی ضعیف هوا در داخل ماشین جوجه کشی ممکن است منجر به توزیع نابرابر حرارت، رطوبت و یک سطح کُشنده دی اکسید کربن و میزان ناکافی اکسیژن همراه با جوجه درآوری پایین شود. نمو جنین بطور عادی با سطح اکسیژن تا 18 درصد سازگار است. غلظت بالای دی اکسید کربن درون ماشین جوجه کشی صدمه زیادی به جوجه درآوری می‌زند.
وضعیت تخم و چرخش آن:
در شرایط جوجه کشی مصنوعی باید طوری نگهداری شوند که انتهای بزرگ به سمت بالا باشد. چرخش دستی سه بار در روز انجام شود (و در صورت امکان به دفعات بیشتر، اما همیشه دفعات چرخش باید اعداد فرد باشند مثلاً 5، 7، 9 و غیره) یا اگر چرخش بصورت مکانیکی انجام می‌گیرد هر یک تا دو ساعت یکبار چرخانده شود. چرخش تخم باید در روز 38 جوجه کشی متوقف شود سپس تخم‌ها به سینی‌های تفریخ منتقل می‌شوند.
تفریخ:
معمولاً در روز 38 جوجه‌کشی به دستگاه تفریخ منتقل می‌شوند. جوجه طی 24 ساعت آخر جوجه‌کشی کیسه زرده را جذب می‌کند که این کیسه به عنوان یک ذخیره غذا پس از تفریخ برای چند روز اول زندگی عمل می‌کند. فرایند تفریخ هنگامی آغاز می‌شود که جوجه به وسیله عمل انعکاس سرش را تکان می‌دهد، راهش را از طریق آلانتویز باز کرده و برای اولین بار شروع به تنفس ریوی می‌نماید. این فرایند، شکستن پوسته از داخل نامیده می‌شود و منقار جوجه را می‌توان با عمل کندلینگ درون اتاقک هوایی مشاهده نمود. اولین گام در شکستن تخم به عنوان شکستن پوسته خارجی شناخته می‌شود. در این موقع رطوبت باید 3 تا 5 درصد افزایش یابد تا اینکه جوجه بتواند به سادگی داخل تخم بچرخد. جوجه‌های تفریخ شده باید قبل از خروج از دستگاه تفریخ تا خشک شدن کامل داخل آن باقی بمانند که برای این منظور معمولاً 24 ساعت کافی خواهد بود.

 پرورش مولدین
شتر مرغ در سن 2 تا 3 سالگی به بلوغ جنسی می‌رسد و تا مدت زیادی بارور باقی می‌ماند. پرنده نر در زمان بلوغ به رنگ سیاه با پرو بال سفید رنگ و شتر مرغ ماده به رنگ قهوه ای تا خاکستری است. بارزترین نشانه در شتر مرغ نر، قرمزی رنگ ساق پا، نوک و اطراف چشم است که ارتباط مستقیمی با قدرت جنسی نر دارد. هرچه این قرمزی بیشتر باشد پرنده از قدرت نرینگی بیشتری برخوردار است.
شتر مرغ نرو ماده به صورت جفت تا دسته‌های چند تایی و نیز به صورت گله نگهداری می‌شوند. این ترکیبات بسته به میزان زمین موجود و امکانات، قدرت جنسی نرها و اهداف اصلاح نژادی متفاوت می‌باشد. هیچ استاندارد خاصی در این رابطه وجود ندارد و مدیر مزرعه با شناسایی پرندگان و اهداف مورد نظر روش مناسب را انتخاب می‌نماید. شتر مرغ‌ها در سال درحدود 6 تا 8 ماه تخمگذاری نموده و بقیه سال رااستراحت می‌کنند. در ایران این زمان از حدود بهمن ماه آغاز گشته و تا آبان ماه ادامه دارد بدیهی است در مناطق مختلف این زمان متغییر باشد. در طول فصل تخمگذاری هر پرنده ماده به طور متوسط 40 تا 60 تخم می‌گذارد. البته در بعضی از پرندگان (از جمله در کشورمان) این رکورد به 120 عدد تخم‌مرغ هم می‌رسد. به طور متوسط از هر پرنده ماده در سال حداقل 20 عدد جوجه سالم تا زمان کشتار بایستی تولید گردد هر پرنده ماده به طور متوسط 40 تا 60 تخم می‌گذارد. البته در بعضی از پرندگان (از جمله در کشورمان) این رکورد به 120 عدد تخم‌مرغ هم می‌رسد. به طور متوسط از هر پرنده ماده در سال حداقل 20 عدد جوجه سالم تا زمان کشتار بایستی تولید گردد تا این فعالیت به صورت اقتصادی ادامه یابد. تولید مثل پرنده به عوامل زیادی از جمله ژننتیک، شرایط آب و هوایی، سلامت پرنده و به خصوص جیره مناسب بستگی دارد. استرس از عوامل منفی در تخمگذاری پرنده می‌باشد. معمولاً برای هر پرنده بالغ حداقل 250 متر مربع در گردشگاه در نظر گرفته می‌شود که البته بهتر است فضای متعلقه بیش از این باشد. فضای مسقف (سایبان) به ازای هر پرنده بالغ در حدود 8 متر مربع و ارتفاع حصار در حدود 2 متر می‌باشد. در شرایط طبیعی هر پرنده بعد از گذاشتن حدود 18 عدد تخم برروی تخم‌ها نشسته و جوجه‌کشی طبیعی انجام می‌گیرد. در مزارع از ماشین‌های جوجه‌کشی استفاده می‌گردد. در سال اول تخمگذاری، میزان تخم گذاری نسبتاً پایین است ولی در سال‌های بعد به طور قابل ملاحظه ای افزایش می‌یابد و در زمان تخمگذاری پرندگان، بایستی آرامش کافی برای پرنده مهیا گردد و ازحضور بازدیدکنندگان کاست. هر گونه استرس شامل تغییر جیره، صداهای ناآشنا برای پرنده (پارس سگ، تراکتور، هوایی و ….) حضور بازدیدکنندگان، ترس و حتی تغییرات آب وهوایی برروی تخمگذار و باروری تخم‌ها اثر مستقیم دارد. در زمان فصل استراحت
بایستی غذا با فیبربالا، پروتئین و انرژی پایین در اختیار پرنده قرار گیرد و افزایش وزن پرندگان را کنترل نمود . وزن اضافی در فصل تولید اثر منفی در جفتگیری و تخم گذاری دارد. در فصل استراحت بایستی ویتامین و مواد معدنی به اندازه کافی در اختیار پرنده قرار گیرد

 کشتار و فراوری محصولات :یکی از مهمترین بخش‌های پرورش صنعتی شترمرغ کشتارگاه است. کشتارگاه شترمرغ باید با استانداردهای سطح بالا ساخته شود و با دقیق ترین مقدرات بهداشتی اداره شود. این کار نه تنها عملکرد آنرا بالاتر خواهد برد بلکه تعداد و محدوده بازارهای قابل دسترس را برای صاحب کشتارگاه افزایش می‌دهد. کشتارگاه شامل محل نگهداری شترمرغ زنده، محل‌های مجزا برای کشتار، پرکنی، پوست کنی، خارج کردن امحاء و احشاء، جدا کردن گوشت از استخوان، خنک کردن، بسته بندی، انجماد و ارسال گوشت می‌باشد. شترمرغ‌ها بسته به مدیریت و سرعت رشد بین 10 و 14 ماهگی برای کشتار آماده اند. پس از مراحل ذبح شترمرغ، لاشه در درجه حرارت 1 درجه سانتیگراد در چیلر سرد می‌شود. طول مدت سرد کردن از چند ساعت تا 24 ساعت متغیر است. استخوان جدا شده و گوشت به قطعات مختلف درجه بندی می‌شود. گوشت معمولاً در خلاء و در بسته‌های 2 کیلوگرمی بسته‌بندی شده و یا به صورت تازه به بازار ارسال شود یا اینکه به یک سردخانه برای نگهداری در دمای 20- درجه سانتیگراد منتقل می‌شود.
عمل آوری پوست :
دلیل اصلی برای عمل آوری پوست حفظ ساختار ظریف آن است تا بتوان قبل از دباغی پوست را با حفظ حالت طبیعی نگهداری نمود. نمک سود کردن مرطوب یک روش عمل آوری است.
درجه بندی :
چند درجه در ارزیابی پوست‌های نمک سود در نظر گرفته می‌شوند. این درجات معمولاً بین 4 تا 5 متغیراند که آخرین درجه شامل حذفی‌هاست. با ارزش ترین پوست ها (درجه 1) کیفیت ممتازی دارند و شامل پوست‌هایی‌اند که تازه بوده، به خوبی عمل آوری شده، دارای اندازه ای کامل و خطوط برش درستی می‌باشند. آنها هیچ آثاری از گوشت، چربی یا لخته‌های خون (روی سطح زیرین) نداشته و فاقد هرگونه فولیکولهای پرصدمه دیده، بریدگی، سوراخ و یا هرگونه نواقص دیگر می‌باشند. سپس بر حسب تعداد و وضعیت نواقص، پوست‌ها از درجه 2 تا حذفی درجه‌ بندی می‌شوند.
گوشت :
شترمرغ‌ها گوشت قرمزی تولید می‌کنند که از لحاظ مزه و بافت (بسته به سن کشتار) شبیه به گوشت گوساله و گاو است. پروتئین این گوشت بالاست ولی چربی آن در سطح پائینی قرار دارد.

ارزش تغذیه ای گوشت شتر مرغ

 در هر 100 گرم مرغ گاو شتر مرغ

چربی 3.6 گرم 16.3 گرم

2 گرم
کلسترول 85 میلیگرم 84 میلی‌گرم58 میلی‌گرم
انرژی 185 کیلوکالری 256 کیلوکالری114 کیلوکالری
پروتئین 21.4 گرم 20 گرم21.9 گرم
کلسیم 13 میلی‌گرم 9 میلیگرم5.9 میلی‌گرم

بررسی‌ها کاملاً نشان می‌دهند که گوشت شترمرغ از نقطه نظر سلامت بسیار بهتر از سایر انواع گوشت است زیرا محتوی مقدار خیلی کمتری چربی و کلسترول می‌باشد. یک جنبه خاص گوشت شترمرغ بالا بودن پروتئین و پائین بودن چربی آن است. این ویژگی آن را برای فرآوری بیشتر به محصولات گوشتی خواه به تنهایی یا در ترکیب با سایر انواع گوشت بسیار مناسب می‌سازد. گوشت شترمرغ در حال حاضر به اشکال مختلفی به بازار عرضه می‌شود از جمله: پاته، بیکن، پاستارمی، فرانکفورتر، همبرگر، دودی ،سرخ شده، تکه‌های گوشت تازه و استیک.

بیماری‌ها :
علاوه بر داشتن امکانات خوب و بکارگیری مدیریت مناسب، باید یک برنامه پیشگیری از بیماری مورد توجه قرار گیرد. این برنامه می‌تواند از مزرعه‌ای به مزرعه دیگر تغییر کند که بستگی به عواملی مانند مسائل اقتصادی و خطرات ناشی از بیماری دارد. این برنامه شامل واکسیناسیون‌های مختلف، تشخیص انگلهای خارجی و داخلی، شناسایی بیماریها، کنترل غذا و رشد، بالا بردن ایمنی زیستی و غیره است. ایمنی زیستی ارزان‌ترین راه پیشگیری بیماریها بوده و شامل کنترل حرکات (هم پرنده‌ها و هم حیوانات دیگر) و سالم‌سازی است.

الف : تنفسی

1 – آنفولانزای مرغی
2 – بیماری‌های تنفسی قارچی و میکروبی
3 – مایکو پلاسما

ب : عوارض معدی روده‌ای

1 – ورم معده قارچی
2 – لیبیو استرونژیلوس
3 – لیبیو استرونژیلوس
4 – گرفتگی
5 – آنتریت ویروسی
6 – آنتریت ویروسی
7 – آنتریت انگلی مرغ‌ها
ج : عوارض عصبی- عضلانی – اسکلتی

1 – بیماری نیوکاسل
2 – آنسفالوپاتی
3 – بوتولیسم
4 – مسمومیت
5 – بدشکلی‌های پا
6 – شکستگی‌ها
7 – بیماری عضله
8 – هیپوگلاسمی
د : سایر بیماری‌ها :
1 – بیماریهای پوستی
2 – هپاتیت
3 – سندرم جوجه پژمرده
نتیجه گیری
پرورش پرنده‌ای با گوشت خوب نیازمند داشتن برنامه تغذیه ای صحیح همراه با مدیریت تغذیه‌ای خوب و براساس استانداردهای تولید می‌باشد. برنامه مدیریتی مزرعه ای که شامل سیستم کارآی رکوردگیری و نیز به کارگیری بهبود ژنتیکی می‌باشد. روش انجام این امر توسط Blue Montain طرح ریزی شده است و آنان منتظر دیدن نتایج اولیه این برنامه تولیدی خوب می‌باشند. چند سال طول می‌کشد تا نتایج پایدار حاصل از این برنامه را بتوان دید اما تا زمانی که به این سطح تولید برسیم مشکلات مطرح شده در این مقاله را نمی توان مشخص کرد و در جهت حل آن کوشید. همکاری و استفاده از اطلاعات موجود، باعث خواهد شد این مشکلات غیر اقتصادی تبدیل به تولید سودمندی برای هر تولید کننده گردد.

کاکس ماشین...
ما را در سایت کاکس ماشین دنبال می کنید

برچسب : دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی, کاکس ماشین , دستگاه جوجه کشی خانگی, لوازم دستگاه جوجه کشی, هچر, انواع دستگاه جوجه کشی, تخم نطفه دار, تخم مرغ نطفه دار, egg incubators ,chicken incubator ,incubator for sale ,poultry egg incubator ,eggs hatchery machine ,chick incubator ,hatching incubators for sale ,incubator for chicks ,incubateur ,poulet incubateur ,incubator sale, نویسنده : کاکس ماشین cocksmachine بازدید : 241 تاريخ : چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت: 18:27

بخش اول

بخش دوم

بخش سوم

 

 
آماده سازی اتاق هچر جهت ورود تخم:‏
‏1-‏ شستشوی و ضدعفونی کامل دستگاه و اتاق هچر‏
‏2-‏ دود دادن دستگاه و اتاق هچر با استفاده از پرمنگنات پتاسیم و فرمالین
‏3-‏ کالیبره کردن دستگاه حداقل 12 ساعت قبل از ورود تخم به دستگاه‏
جهت بهسازی هچری و داشتن شرایط بهداشتی مناسب نیاز به آزمایش برای سنجش میزان آلودگی باکتریایی و قارچی ‏دستگاه جوجه‌کشی است، همچنین تخم‌های هچ شده، کرک جوجه‌ها و جنین‌های مرده همگی باید مورد آزمایش ‏قرار بگیرند تا کفایت مرحله نهایی دود دادن با فرمالین و پرمنگنات مشخص شود. دیوارهای ساختمان، میزها و سینی‌ها ‏بوسیله سواب مالی در فواصل منظم (حداقل 2 هفته یکبار) باید چک شوند. منابع آب مورد استفاده در هچری از نظر ‏شمارش میکروبی و «کل نمکهای حل شده» که معیاری برای تعیین سختی آب است باید مورد بررسی قرار بگیرند. ‏هچ ضعیف و یا تولید جوجه‌های با کیفیت پایین بر اثر وجود میکروبهایی نظیر Staphylococci ‎Mycoplasm salmonella, Pesudomonas, E.Coli,‎‏ در بخش جوجه‌کشی ایجاد می‌شوند.‏
ورود تخم به هچر :‏
پیش از ورود تخم به هچر ابتدا کلیه تخم‌ها به صورت انفرادی وزن شده، وزن‌های بدست آمده در دفتر جوجه‌‏کشی ثبت می‌گردد.‏
‏24-48 ساعت قبل از تفریخ، تخم‌ها به صورت افقی به دستگاه هچر منتقل می‌شوند، این زمانی است که 10% از جنین ‏داخل تخم‌ها دارای تحرک لازم جهت خروج از تخم باشند، طی این مرحله کیسه زرده به داخل بدن جنین کشیده می‌‏شود و سیستم تنفسی ریوی به کار می‌افتد، در نتیجه جنین به کمک نوک زدن به اتاقک هوایی و سوراخ کردن آن می‌‏تواند از اکسیژن موجود در آن استفاده نماید. درجه حرارت دستگاه هچر 5/0- 1 سانتی گراد کمتر و رطوبت آن کمی ‏بالاتر از دستگاه ستر است. تخم‌ها در بخش هچر برخلاف ستر نباید بچرخند. موقعیت طبیعی جوجه‌ها در داخل تخم ‏به این صورت است که سر جوجه در بین رانهایش بوده و نوک در سمت کیسه زرده قرار گرفته است، در روزهای آخر ‏جوجه‌کشی جنین جهت جلوگیری از خفه شدن سر را بالای پنجه‌ها قرار داده و نوک خود را به درون کیسه هوایی ‏می‌برد. پس از ورود نوک به درون کیسه هوایی جنین استراحت کوتاهی داشته که این استراحت می‌تواند از چند ‏ساعت تا یک روز به طول بیانجامد. جوجه‌هایی که در وضعیت طبیعی قرار گرفته‌اند قادرند به تنهایی از تخم خارج ‏شوند و نیازی به کمک آنها نیست، اما اگر جوجه‌ای در وضعیت غیر طبیعی مانند: قرار گرفتن سر در جهت خلاف ‏کیسه هوایی، استقرارسر بین پاها، قرار نگرفتن سر زیر بال راست و متمایل شدن سر به سمت چپ، قرار گرفتن انگشتان ‏بالای سر، قرار گرفتن نوک در بالای بال راست قرار گرفته باشد این جوجه برای تفریخ نیازمند کمک بوده و نهایتا ‏جوجه ضعیفی خواهد بود که قادر به ایستادن برروی پا و خوردن غذا نیست. ‏
زمان لازم جهت پاره شدن غشاء داخلی پوسته و کیسه هوایی توسط جنین در هنگام تفریخ حدود 12 تا 18 ساعت می‌‏باشد. اگر چنانچه سوراخ کردن و شکستن پوسته تخم توسط جنین بیش از 12 ساعت به طول بیانجامید می‌توان ‏سوراخی کوچک در بالای کیسه هوایی ایجاد کرد تا هوا و اکسیژن کافی جهت تنفس جوجه‌ها در اختیارشان قرار ‏بگیرد. زمان خروج از تخم نبایستی بیشتر از 5/1 روز به طول بیانجامد. ‏
مراحل خروج طبیعی جوجه از تخم شامل: چرخش و قرار گرفتن در موقعیت هچ، پاره نمودن غشا داخلی، تنفس از ‏هوای موجود در کیسه هوایی، سوراخ نمودن پوسته و خروج از تخم.‏
جوجه تا زمانی در بخش هچر باقی می‌ماند که خشک گردد، پیش از خروج جوجه از تخم ابتدا ناف را چک کرده تا ‏ازبسته شدن آن اطمینان حاصل شود، سپس بند ناف را با بتادین، الکل، کلرام مفنیکل و یا محلول 7 درصد ید ‏ضدعفونی کنید. پس از خشک شدن هر جوجه به صورت انفرادی وزن‌کشی می‌گردد. چنانچه مقداری از کیسه زرده ‏در بیرون بدن جوجه باقی مانده باشد می‌توان آن را با ماساژ دادن به داخل شکم فرستاد، سپس ناف بخیه زده می‌شود. ‏پس از اتمام هفته اول دوباره ناف را چک کنید که چرک نکرده باشد. اکثر تلفات هفته آخر جوجه‌کشی و غالب ‏مرگ و میرهای مربوط به هفته اول پرورش مربوط به عفونت کیسه زرده است.‏

 همه چیز درباره شتر مرغ
قیمت جهانی فرآورده‌های شتر مرغ: صدها سال پیش شتر مرغ را فقط به دلیل پرهای زیبا و ارزشمندشان در آفریقا شکار می‌کردند لیکن با پی بردن به ارزش گوشت باکیفیت بالای این پرنده و همچنین پوست بسیار مرغوب آن ارزش پر در درجه اهمیت بعد قرار گرفته است پرورش تجاری شتر مرغ امروز به صورت معنی دارتری گسترش یافته و به دلایل زیر مورد استقبال پرورش دهندگان دام و طیور قرار گرفته است:

1- گوشت قرمز شتر مرغ در واقع شبیه گوشت گوساله است با این مزیت که از لحاظ کم بودن کلسترول و چربی شبیه گوشت مرغ و ماهی و از لحاظ پروتئین بالا با گوشت گوساله مقایسه می‌شود. هر 5 شتر مرغ پرواری برابر یک گوساله پرواری گوشت تولید می‌کند.

2- پوست چرم مانند این پرنده در صنعت سراجی مورد استفاده قرار می‌گیرد. چربی طبیعی که در پوست شتر مرغ وجود دارد باعث انعطاف پذیری و مقاوم بودن آن در مقابل خشکی و ترک خوردگی می‌شود. از پوست شتر مرغ در صنایع کفش و کیف استفاده می‌شود. میزان پوست هر شتر مرغ 13 فوت مربع (5/3 متر مربع) است که هر فوت مربع آن 35 دلار قیمت دارد.

3- پر شتر مرغ که معمولاً هر سال 2 بار از بدن پرنده چیده می‌شود جمعاً در سال حدود یک کیلوگرم پر استحصال می‌شود که هر کیلوگرم آن 1000 دلار در بازارهای جهانی خرید و فروش می‌شود که از این پرها در کارهای زینتی و یا تهیه جاروهای گرانقیمت استفاده می‌شود. پر شتر مرغ علاوه بر گرد و غبار معمولی به علت داشتن خاصیت الکترواستاتیک قادر است تمام ذرات را به خود جذب کند.

4- تخم شتر مرغ نیز یکی از فرآورده‌های پرمصرف در جهان است. هر تخم شتر مرغ بالاتر از 5/1 کیلوگرم وزن دارد و حدود 24 عدد تخم‌مرغ معمولی است و طعم آن شیرین تر از تخم‌مرغ است. بومیان آفریقایی قرن هاست که از تخم شتر مرغ به عنوان منبع غذایی و از پوسته آن به عنوان ظرف (کاسه) استفاده می‌کنند. پوسته تخم شترمرغ به اندازه ظروف چینی محکم است و هنرمندان و صنعتگران آنرا رنگ آمیزی کرده و یا با جواهرات مختلف تزئین می‌کنند.

5- استفاده‌های پزشکی از فرآورده‌های شتر مرغ مرسوم است از غضروف پای شتر مرغ جهت تعویض غضروف پای انسان استفاده می‌شود. مغز شتر مرغ نوعی آنزیم تولید می‌کند که برای درمان بیماری استفاده می‌شود. چشم پزشکان آفریقای جنوبی معتقدند که به دلیل شباهت زیادی که ساختمان چشم شتر مرغ با چشم انسان دارد و قرنیه چشم شتر مرغ بهترین انتخاب برای پیوند و جایگزینی قرنیه چشم انسان دارد می‌توان آنرا جهت پیوند به کار برد با وجودیکه این عمل عجیب به نظر می‌رسد لیکن با توجه به اتفاقات مشابهی که در دنیای پزشکی به کرات اتفاق افتاده این مسأله قابل تعمق است.

6- روغن شتر مرغ در صنایع آرایشی استفاده می‌شود و هر شتر مرغ حدود شش لیتر روغن تولید می‌کند. با وجودیکه این پرنده بزرگ توانسته است به بازارهای آمریکا، اروپا، استرالیا، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی، چین و سایر نقاط جهان وارد شود لیکن در حال حاضر آفریقا قسمت عمده پرورش و تولید و صادرات فرآورده‌های این پرنده را به خود اختصاص داده است.

مقایسه شتر مرغ و گاو:
تولید گوشت مرغ در مقایسه با گاو حدود چهار برابر می‌باشد. دوره حاملگی و زایش گاو حدود 9 ماه می‌باشد در صورتیکه دوره هچ تخم شتر مرغ 42 روز می‌باشد. یک گاو در طول یکسال یک رأس گوساله تولید می‌کند در حالیکه شتر مرغ توانایی تولید چهل عدد جوجه را دارد. استحکام چرم شتر مرغ 3 برابر چرم گاو می‌باشد. مقدار پروتئین گوشت گاو و شتر مرغ تفاوت چندانی نداشته لیکن میزان کلسترول موجود در گوشت گاو دو برابر گوشت شتر مرغ می‌باشد. طعم گوشت شتر مرغ شبیه گوشت گاو می‌باشد. هر پنج شتر مرغ به اندازه یک گوساله پرواری گوشت تولید می‌کند همانگونه که همگی مطلع هستیم از ابتدای خلقت بشر علی رغم افزایش مداوم جمعیت، منابع تامین‌کننده احتیاجات همواره ثابت بوده و طی سالیان، تنها راهها و روش‌های بهره‌برداری از این منابع تغییر کرده‌اند یعنی در طی سالهای گذشته بشر با استفاده از روشهای نوین علمی اقدام به تجهیز و به تبع آن افزایش میزان بهره برداری از این منابع نموده است که البته در پاره‌ای از موارد به کارگیری برخی از این روشها به دلیل ناهمگونی با سیستم طبیعی و عدم تحقیقات کافی روی اثرات دراز مدت آنها پیش از استفاده وسیع، منجر به وارد آمدن خسارات غیر قابل جبرانی به اکو سیستمهای مناطق مورد اجرا گردیده است . که از این میان می‌توان به تکثیر و پرورش گونه هایی از از آبزیان غیر بومی در آبهای شمالی ایران بدون توجه به اثراتی که در دراز مدت بر روی گونه‌های غیربومی خواهند داشت و یا استفاده از سم د.د.ت و پیامد‌های ناشی از آن اشاره کرد .
با توجه به مطالب ذکر شده اهمیت استفاده از روشهای علمی نوین و کارآمدی که همراه با افزایش میزان بهره‌وری و تولید، دارای بیشترین سازگاری با محیط و عوامل طبیعی، و خصوصاً شرایط بومی و ویژگیهای اکوسیستم هر منطقه بوده و کمترین زیانها و تغییرات را در پی داشته‌باشد به خوبی آشکار می‌گردد. در حقیقت باید گفت طی چند سال اخیر و همزمان با رشد و توسعه صنعت پرورش شترمرغ در سراسر دنیا شاهد بوجود آمدن انجمنها و موسساتی هستیم که برای حفظ، رشد، ارتقاء و تامین بازار فروش در تلاش اند و از این رو این انجمنها بعنوان یک عنصر اصلی در رشد اقتصادی این صنعت محسوب می‌گردند. متعاقب این تحولات و انجام تحقیقات بیشتر بر روی محصولات تولیدی این پرنده و نتیجتاً دستیابی به فاکتورهای مهمی که باعث افزایش رتبه محصولات این پرنده نظیر گوشت، پوست و … در مقایسه با سایر دامها می‌گردند و در نتیجه افزایش روز افزون تقاضا در بازارهای جهانی بسیاری از افرادی که تا پیش از این آینده این صنعت را مطلوب ندانسته و در آن شرکت نمی کردند هم اکنون به این نتیجه رسیده اند که تحولات محیطی به سرعت در حال رخ دادن بوده و بسیاری از این تحولات مثبت نشان دهنده ارتقا صنعت پرورش شترمرغ به جایگاه یک صنعت بسیار مفید، اشتغال زا و سود آور می‌باشند، لذا کم کم شاهد آن هستیم که حجم سرمایه گذاری در این صنعت در حال افزایش بوده و ما شاهد رشد روز افزون تعداد مزارع در سطح جهان می‌باشیم .
گسترش صنعت پرورش شترمرغ از آفریقای جنوبی به سایر نقاط جهان نشان داد که توسعه این صنعت از سطوح پایین آغاز و باعث ایجاد بازارهای جدید و تولیدات بیشتر گردیده است. اگر تا چند دهه گذشته ارزش این پرنده بیشتر معطوف به پر و جنبه‌های تزئینی آن می‌گردید امروزه و با توجه به افزایش سطح دانش عمومی و تخصصی در مورد محصولات گوناگون این پرنده تولیدکنندگان و مصرف کنندگان توجه ویژه‌ای به شترمرغ بعنوان تولیدکننده گوشت قرمز با کیفیت بالا و متضمن سلامتی مصرف‌کنندگان معطوف داشته‌اند که با توجه به خواص ویژه غذایی خود و نداشتن مشکلات سایر دامها می‌تواند نقش به سزایی را در تولید گوشت قرمز سالم و کاملاً مطمئن جهت تامین نیازهای غذایی مردم جهان بعهده گیرد.
البته لازم به ذکر است که بعلت جوان بودن این صنعت اطلاعات زیادی در خصوص نحوه نگهداری و پرورش آن در دسترس نمی باشد در حالیکه بایستی این صنعت را از جهات بسیاری مانند پرورش و تولید و جنبه‌های ژنتیکی و اصلاح نژادی، رفتارشناسی، تجهیزات مورد نیاز و … مورد بررسی قرار داده و کمبودهای آن را توسط تحقیقات علمی انجام گرفته برطرف نمود تا بدین ترتیب شاهد برطرف شدن مشکلات موجود و ارائه تکنیکهای پرورشی کار آمد باشیم تا بتوان بدنبال آن به بیشترین میزان برگشت سرمایه و کمترین ریسک سرمایه گذاری دست یابیم که این امر نیازمند وجود ارتباطات و روابط گسترده پرورش‌دهندگان با یکدیگر و با انجمنهای علمی تحقیقاتی بازرگانی می‌باشد.
با توجه به مطالب ذکر شده اهمیت استفاده از روشهای علمی نوین و کارآمدی که همراه با افزایش میزان بهره‌وری و تولید، دارای بیشترین سازگاری با محیط و عوامل طبیعی، و خصوصاً شرایط بومی و ویژگیهای اکوسیستم هر منطقه بوده و کمترین زیانها و تغییرات را در پی داشته‌باشد به خوبی آشکار می‌گردد
با توجه به اینکه کشور ما در بخش کشاورزی و دامپروری از ظرفیتهای عظیم و ویژه‌ای برخوردار می‌باشد، سرمایه‌گذاری در این بخش می‌تواند علاوه بر تامین غذا و قطع وابستگی از واردات منابع پروتئینی مورد نیاز کشور از جهت اشتغال‌زایی نیز مورد توجه قرار گیرد و با ایجاد فرصتهای جدید شغلی گام مهمی را در تامین آینده جوانان ایفا کند.

تاریخچه
بیش از ۲۰ میلیون سال پیش اجداد شترمرغها در منطقه‌ای گسترده از اسپانیا در غرب تا چین در شرق ساکن بوده‌اند و در حدود یک میلیون سال پیش این پرندگان به آفریقا مهاجرت کرده و در شمال و شرق و جنوب این قاره اقامت گزیدند. تصاویر به جا مانده از شترمرغها در حکاکی‌ها و نقاشی‌های متعلق به ۱۰۰۰۰-۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح مشاهده شده است. طبق گزارش laufer از پوسته‌های خالی تخم‌ها به طور معمول به عنوان فنجان استفاده می‌کردند که اولین مورد مشاهده به حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد. در حدود هشت قرن پیش از میلاد مسیح پادشاهان آشوری جهت نشان دادن علاقه و احترام به مقامات دیگر کشورها شترمرغ کشتار می‌کردند. همچنین اشاراتی نسبت به گوشت و پر این پرنده در خطوط هیروگلیف مصر باستان مشاهده شده است. این پرنده جهت ادای احترام بعنوان پیشکش به محضر فرعون برده می‌شد که تاییدیه این مطلب در کتیبه‌های موجود در موزه بریتانیا به وضوح قابل مشاهده است. بر طبق شواهد تاریخی امپراطور رومی الاگابالوس در یکی از جشنهای مجلل خود جهت پذیرائی میهمانانش از مغز ۶۰۰ شترمرغ استفاده کرد.
شروع پرورش در جهان
برای قرون متمادی تامین درخواست پر و گوشت این با روند کشتار آنها در حیات‌وحش همراه بود. اولین تلاشهای ثبت شده جهت پرورش شترمرغ در سالهای ۱۱۲۵ تا ۱۱۹۰ میلادی توسط امپراطور بارباروسا انجام گرفت. اما نخستین مزرعه پرورش موفق در سال ۱۸۵۷ و در الجزایر راه اندازی شد. در حدود دهه ۱۸۶۰ میلادی در Karoo آفریقا و ایالت شرقی آفریقای جنوبی، شترمرغ برای تولید پر و استفاده در تزئینات و مد پرورش داده شد .
اختراع دستگاه جوجه‌کشی (incubator) شترمرغ توسط Arthur در سال ۱۸۶۹ محرک مناسبی برای مزارع پرورش محسوب می‌شد و به دنبال آن درآمد حاصل از پرورش شترمرغ به منظور تولید پر، باعث تحریک گسترش مزارع در آفریقای جنوبی به خصوص اطراف Oudtsho در Karoo شد و این روند با وجود رکود اقتصادی ۱۸۸۳الی ۱۸۹۰ و ۱۸۹۴ الی ۱۸۹۹ ادامه یافت . اوایل قرن ۲۰ مزارع شترمرغ به خوبی گسترش یافتند.
در سال ۱۹۳۱ افزایش نسبی درآمدهای بدست آمده را ناشی از تولید پر عنوان کردند بطوریکه در سال ۱۹۳۱ پر بعنوان چهارمین کالای صادراتی آفریقای جنوبی مطرح شد. پس از وقوع جنگ جهانی اول و تغییرات مد حاصل از اختراع ماشینهای تندرو که جای درشکه‌ها را گرفتند و به دنبال آن کاهش تقاضای پر سبب شد تا بازار تجارت پر با رکورد عمیقی مواجه شده و تعداد پرندگان در مزارع به سرعت کاهش یابد.
طی آن مزارع بسیار کمی توانستند با وجود این مشکلات در آفریقای جنوبی باقی بمانند. در سال ۱۹۲۵ اتحادیه‌ها و شرکت‌های تعاونی بسیاری جهت رفع مشکلات و تثبیت قیمتها و از بین بردن رکورد اقتصادی موجود دایر شدند. به دنبال آن وقوع جنگ جهانی دوم باعث تجدید استفاده از پر در صنعت مد گردید و همچنین افزایش آگاهی عمومی نسبت به ارزشهای غذایی گوشت منحصر به فرد این پرنده موجب رویکردی دوباره به پرورش صنعتی این پرنده در جهان گردید.
در سال ۱۹۴۵ اتحادیه Klein karoo land boa kooperasie با نام اختصاری KKLK در Karoo تاسیس گردید که این امر موجب تثبیت بازار تجارت پر شد. در اوایل دهه ۱۹۵۰ همزمان با این تحولات بازار تجارت چرم نیز رو به توسعه نهاد. انجمن KKLK تا سال ۱۹۵۹ روی تولید شترمرغ نظارت و کنترل آن را بعهده داشته و به طور عمده مسئول معرفی چرم شترمرغ بعنوان یک محصول لوکس در درجه اول و به دنبال آن تولید پر در درجه دوم بود. در سال ۱۹۶۳ انجمن KKLK یک کشتارگاه ابتدائی برای تولید گوشت نمک سود احداث نمود. اولین دباغ خانه چرم نیز در Oudttshoo و در سال ۱۹۶۹ ساخته شده و در سال ۱۹۷۴ گسترش یافت و به دنبال آن کشتارگاه جدیدی در سال ۱۹۸۱ تاسیس گردید.
بیش از ۱۵-۱۰ سال گذشته تولید و درخواست برای گوشت شترمرغ بعنوان یک محصول اصلی افزایش یافته و مزارع شترمرغ در اکثر نقاط جهان به خصوص در آفریقای جنوبی با کشتار سالیانه حدود 150.000 قطعه شترمرغ مسئولیت تامین این نیاز جهانی را بعهده داشته‌اند. گرچه در ابتدای امر چرم بعنوان محصول اصلی و ابتدائی شترمرغ عنوان می‌گردید اما در طول دهه نود فعالیت در بازار تجارت گوشت شترمرغ افزایش چشمگیری یافت و این حرکت رو به رشد تا کنون نیز ادامه دارد به طوریکه از سال ۱۹۹۳ تعداد پرندگان کشتاری به طور سالیانه افزایش پیدا کرده و در حال حاضر به بیش از 300.000 قطعه در سال رسیده است.

چگونگی گسترش این صنعت در جهان
در آغاز سود ناشی از تولید پر در مزارع شترمرغ سبب پیشرفت و ترقی قابل توجهی در صادرات پرنده به ایالت متحده آمریکا، اروپا، شمال آفریقا، امریکای جنوبی، استرالیا و … گردید . البته در آن هنگام و به منظور حمایت از این صنعت صادرات پرنده زنده و بالغ از سوی دولت آفریقای جنوبی تحریم گردید و این دولت تنها صادرات تخم را در سال ۱۹۰۶ مجاز می‌دانست. با رکود اقتصادی بازار تجارت پر بیشتر پرندگان کشتار شدند بطوریکه در سال ۱۹۲۱ تنها ۲۳۱ پرنده در ایالت متحده آمریکا و استرالیا و اروپا زنده ماندند.با شروع دهة ۱۹۸۰ در اسرائیل مزارع پرورشی به سرعت توسعه یافته و پرورش و کشتار آنها در این کشور صاحب رتبة دوم پس از آفریقای جنوبی گردید. توجه به پرورش شترمرغ در ایالات متحده آمریکا و کانادا بوسیله واردات پرنده و تخم نطفه‌دار افزایش یافته و هم اکنون نیز بازار خوبی جهت پرورش و کشتار این پرنده در کشورهای فوق وجود دارد. از سوی دیگر استرالیائی‌ها نیز صنعت پرورش شترمرغ را توسعه دادند گرچه هم اکنون تنها به طور محدود برروی ذخایر ژنتیکی پرندگان نیمه وحشی کارمی کنند.
همچنین بیشتر کشورهای اروپائی نیز از سال ۱۹۹۰ پرورش شترمرغ را بر پایه واردات از آفریقا و اسرائیل قرار داده و توانستند در آن سالها به مرحله کشتار نیز دست یابند. اگرچه در حال حاضر بدلیل افزایش هزینه‌های تولید در این کشورها و امکان واردات گوشت ارزانتر از سایر کشورهای تولید کننده تولید شترمرغ در اروپا از رونق کمتری نسبت به سالهای گذشته برخوردار گردیده است. همزمان با این تغییر و تحولات صنعت پرورش شترمرغ در سطح بین المللی کشورهای آفریقایی نیز به عنوان بنیانگذاران این صنعت شروع به توسعه سیستم‌های پرورشی مزارع خود نموده‌اند چنانکه بطور مثال مزارع Namibia نامیبیا بطور عمده بر پایه پرندگان اصیل با خصوصیات ژنتیکی خوب طرح‌ریزی شده و مزارع زامبیا Zambia بر پایه شترمرغ محلی و زیرگونه‌های بومی آن منطقه قرار گرفته و در سال ۱۹۹۵ به مرحله کشتار نزدیک شدند.
علاوه بر کشورهای مذکور در سالیان اخیر شاهد توسعة این صنعت به کشورهایی در شرق بوده ایم و آنها توانسته اند به موفقیتهای خوبی در این زمینه دست پیدا کنند بطوریکه کشور چین در آسیا در سال گذشته میزان کشتار نسبتاً خوبی را داشته است. البته لازم به ذکر است که شکستن تحریم صادرات پرنده زنده از آفریقای جنوبی در سال ۱۹۹۷ سبب صادرات پرنده زنده و تخم نطفه‌دار گردید که این روند باعث پیشرفت و ترقی مزارع بومی شده و آنها قادر گردیدند تا بازار جدیدی را برای خود بوجود آورند.تمامی تلاشهای انجام گرفته جهت ارتقا، رشد و گسترش این صنعت در جهان باعث گردید تا طی سالیان گذشته شاهد پیشرفت روز افزون این صنعت در جهان و تاسیس مزارع جدید پرورشی در سراسر دنیا باشیم بطوریکه کشورهایی نظیر چین، ترکیه، عربستان، ایران و … در آینده ای نزدیک سهم به سزائی را در تولید جهانی در این صنعت بعهده خواهند گرفت .

 رده بندی شترمرغ‌ها و نژاد‌های موجود
شترمرغ یا Camel bird که به خاطر شباهتش با شتر به این نام خوانده می‌شود در سال ۱۷۵۸ توسط لینه با نام علمی Struthiocamdus با پایه نام لاتین و یونانی Stutho camelus نامگذاری شد. این جانور به طبقه پرندگان تعلق داشته و یکی از پنج راسته متعلق به راسته سینه پهنان
(Ratitae or palaeognathae) محسوب می‌شوند . مشخصه اصلی آنها عدم قدرت پرواز بعلت دژ نر سانس یا فقدان کامل تاج سینه (carina) می‌باشد که ویژگی اخیر علت اطلاق Ratites به آنها شده است زیرا در ربان لاتین به کشتی فاقد لبه زیرین یا کلک Ratites می‌گویند.
راسته سینه پهنان شامل ۵ راسته زیر است:

۱. شترمرغها Stru thionitirms
۲. ری آ Rhea
۳. کاسوواری Casuari formes
۴. کیوی‌ها Kiwis
۵. تیناموس Tinamous
شترمرغها در زیر راسته استروتیونی فرم‌ها، خانواده استروتیونیده (stru hionidae) جنس استروتیو (struthio) و گونه استروتیو کاملوس (S. camelus) قرار می‌گیرند.

استروتیو کاملوس شامل زیرگونه با نژاد‌های زیر است:

۱. استروتیو کاملوس استرالیس متعلق به آفریقای جنوبی S.C.oustralis
۲. استریوتیو کاملوس S.C.camelus که در طی قرن بیستم در آفریقای شمالی در معرض شکار و انقراض قرار گرفت.
۳. استروتیو کاملوس ماسائیکوس S.C.massaicus
۴. استروتیو کاملوس مولیبدو فانس S.C.molybdo phanes
۵. استروتیو کاملوس سیر یاکوس S.C.syriacus

زیرگونه‌های سیریاکوس که در بیابانهای سوریه و عربستان می‌زیسته اند بعلت شکار بی رویه در سال ۱۹۴۱ منقرض شده اند.
زیرگونه مولیبدوفانس متمایزترین و مشخص ترین زیرگونه بوده و برای پرورش و تولید از این زیرگونه استفاده بسیاری می‌شود.
برای اهداف تجاری عموماٌ از اصطلاحاتی نظیر گردن آبی، قرمز و گردن سیاه استفاده می‌شود.
گردن قرمزها به زیرگونه‌های کاملوس و ماسائیکوس تعلق دارند و اکثر زیرگونه‌های ماسائیکوس به آمریکا صادر شده اند و در نتیجه قسمت اعظم شترمرغهای این کشور را گردن قرمزها تشکیل می‌دهند.
گردن آبی‌ها شامل زیرگونه‌های مولیبدوفانس و استرالیبس می‌گردند.
شترمرغهای گردن سیاه که امروزه دارای بیشترین جمعیت در میان شترمرغهای پرورشی هستند نتیجه تلاقی زیرگونه‌های استروتیوکاملوس و استروتیو کاملوس استرالیس می‌باشند . این پرنده دارای قامتی کوچک، ساختاری خوب و توسعه یافته و پرهایی با کیفیت استثنایی می‌باشند که به علت زود اهلی شدن و سادگی پرورش مورد توجه قرار گرفته‌اند.
طی چند سال گذشته مزرعه داران سعی نموده‌اند تا با گرفتن هیبریدهایی از گردن سیاه، قرمز و آبی به پرندگانی با قابلیتهای بالای تولیدی دست پیدا نمایند.
در هنگام تهیه و خرید پرندگان مادر بایستی بدین نکته توجه کافی داشت که علاوه بر انتخاب نژادی مناسب و سازگار با محیط پرورشی در انتخاب مزرعه مادر تولیدکننده نیز توجه کافی مبذول گردد تا با خرید پرندگانی با قابلیتهای بالای ژنتیکی و ژنوتیپ برتر دارای گله ای خوب و مناسب از لحاظ کمیت و کیفیت تولید و بازدهی مناسب گردند.

عوامل اقتصادی پرورش شترمرغ:
در سالهای اخیر توجه زیادی به پرورش شترمرغ شده است. نظر به اینکه عوامل اقتصادی یکی از ارکان هر حرفه‌ای را تشکیل می‌دهند. این حرفه نیز مستثنی نبوده و باید هزینه‌ها و درآمدها جهت برآورد اقتصادی ارزیابی شوند. همانند پرورش دامهای دیگر در اینجا نیز زمین یکی از محدودیت‌ها به حساب می‌آید. ولی در مقایسه با سایر دامها، پرورش شترمرغ به زمین کمتری نیاز دارد.
در روشهای بسته پرورش شترمرغ، برای هر 3 قطعه (1 نر و 2 ماده، یک تریو ) تنها به 1/0 هکتار زمین نیاز است.
هزینه‌ها: هزینه هایی که باید به حساب آیند شامل هزینه‌های ثابت (ساختمانها و تجهیزات) و هزینه‌های جاری مانند (خوراک، کارگر، تعمیرات، سوخت و ملزومات دامپزشکی) می‌باشند. برای تداوم و موفقیت پروژه، هزینه‌های جاری و بخشی از هزینه‌های ثابت باید بوسیله فروش هرسال یا هرسری جوجه یا تخم پوشش داده شوند. سود ناخالص به صورت تفاوت بین درآمدهای حاصل از فروش محصولات شترمرغ و سرشکنی روی هزینه‌های جاری محاسبه می‌شود، در حالیکه سود خالص تفاوت بین درآمد حاصل از فروش‌ها و جمع دو هزینه متغیر و ثابت است. هزینه استهلاک برای ساختمانها در 10 سال و برای تجهیزات در 6 سال محاسبه می‌شود. یا اینکه می‌توان برا ی هر دو مورد 8 سال در نظر گرفت. در نتیجه هزینه استهلاک به هزینه‌های جاری برای هرشترمرغ، اضافه می‌شود. برای پروژه‌های شترمرغ تفکیک هزینه‌های زیر تنها به عنوان یک راهنمای تقریبی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هزینه‌های ثابت:
– هزینه خرید شترمرغ‌ها (از جمله مولدهای تثبیت شده ( 3 یا 4 ساله ) )
– هزینه ساختمانها
– تولید مثل و پرورش برای شترمرغ بالغ
– جوجه‌کشی برای هر تخم
– هزینه تجهیزات
– هواکشها، مادرهای مصنوعی، نور و غیره برای هر شترمرغ بالغ
– تجهیزات جوجه کشی و تفریخ برای هر تخم
– هزینه حصار کشی (140 متر حصارکشی برای هر شترمرغ )
– هزینه تأسیسات کشتار
– کشتار کامل همراه سرد کردن، انجماد و بسته بندی برای سرانه ظرفیت (حداقل ظرفیت توصیه شده 50 قطعه در روز)
– هزینه‌های ثابت متفرقه برای شترمرغ بالغ
هزینه‌های جاری:
– هزینه خوراک : بالغین (7/3 کیلوگرم در روز برای هرشترمرغ) (در سال) شترمرغ‌های جوان (300 کیلوگرم مصرف خوراک تا یکسالگی)
هزینه کارگر
ـ کارگر غیر ماهر درسال
– برق
– مخارج دامپزشکی و درمانها
– هزینه‌های جاری هرشترمرغ بالغ درسال
– بیمه شترمرغ‌های بالغ (پوشش تمام خطرات) 12 درصد برای هرشتر مرغ درسال

  درآمدها:

درآمدها یا فروش‌هایی که از پرورش شترمرغ حاصل می‌شوند بسته به اندازه و محل پروژه و بازاریابی آن فرق می‌کند. برمبنای تحقیقات بازاریابی بین المللی، تفکیکی از تمام فروش‌های ممکن در پروژه‌های پرورش شترمرغ به شرح ذیل است:
– فروش تخم شترمرغ
– تخم‌های قابل جوجه‌کشی
– پوسته‌های خالی تخم
– فروش شترمرغ زنده
– جوجه‌های یک روزه
– جوجه‌های 3 ماهه
– جوجه‌های 6 ماهه
– شترمرغ‌های یک ساله
فروش محصولات شترمرغ: گوشت (کیلوگرم)، پوست (تخته)، پر (کیلوگرم)
عوامل بسیاری برمیزان سودآوری (بازگشت پول) پروژه‌های شترمرغ تأثیر می‌گذارند. ولی به هرحال، بازده تولید جزء اصلی موفقیت یک پروژه می‌باشد.
روشهای پرورش:
1 – باز
2- نیمه باز
3 – بسته

مقید کردن و انتقال:
برای گرفتن شترمرغ به دو کارگر نیاز است که هریک کنار یکی از پاهای شترمرغ ایستاده و آن را از زیر شکم و روی دم نگهدارند. از یک عصای سرکج مخصوص گرفتن گردن برای پایین آوردن سراستفاده می‌شود. هنگامی که منقار به سطح زانو رسید منقار پایین را با قرار دادن انگشت شست در آن به سمت پایین نگه می‌دارند. این کار مانع برخورد از روبرو با پاهای شترمرغ می‌شود. شترمرغ در این وضعیت برای درمانهایی مانند برچسب زدن، دارو دادن، تزریق، خونگیری و معاینه نگه داشته می‌شود.
هنگام سوار کردن آنها به کامیون، ممکن است هل دادن آنها از پشت روی سطح شیبدار الزامی شود. شترمرغ‌های بالغ به کامیونهایی نیاز دارند که ارتفاع دیواره جانبی آنها 2/2 متر بوده و با سایبانی از جنس پارچه کنفی یا کرباس برای جلوگیری از آویزان شدن سرو گردن پوشانده شده باشد. کف کامیون معمولاً با ماسه، خاک یا علف و دیواره‌های جانبی با کیسه‌های پرشده از علف برای کم کردن صدمه به پرها و پوست پوشانده می‌شوند. پارتیشن‌هایی نیز داخل کامیون قرار داده می‌شوند که شتر مرغ‌ها را به گروههای 6 تایی تقسیم می‌کند و این کار مانع از دراز کردن پاهای شترمرغ و لگد شدن آنها می‌گردد.
روش باز:
نیاز به زمینی بزرگ به وسعت 40 هکتار است. غیر از هزینه خرید پرندگان که درتمام روشها معمول است، زمین مهم ترین نیاز عمده این روش است. شترمرغها تا حد امکان نزدیک زیستگاه طبیعی‌شان با حداقل دخالت انسان نگهداری شده و پرورش می‌یابند. مزیت اصلی روش باز، کاهش قابل توجه هزینه نگهداری شترمرغ‌های بالغ به مقدار زیاد است. همچنین در صورتی که شترمرغ‌ها خود تخمهایشان را جوجه‌کشی کنند، هزینه‌ای برای این کار صرف نشده و در نتیجه هزینه‌های تولید بسیار پایین خواهند بود. از معایب این روش عدم کنترل و شناسایی شترمرغ‌ها و تخمهای تولیدی است. میزان مرگ و میر و تلفات به ویژه در میان جوجه‌ها به دلیل شکار آنها توسط حیوانات شکارچی بالاست. ضمناً گرفتن شترمرغ‌ها بسیار مشکل و پرهزینه است.
روش نیمه باز:
محدوده مورد نیاز برای این روش از 20 تا 60 هکتار متغیر است. شترمرغ‌ها در چراگاههای نسبتاً کوچک یا اراضی تقریباً 8 تا 12 هکتاری نگهداری می‌شوند. آنها توانایی گردش آزاد در محدوده ای معین را داشته و لذا بخشی از احتیاجات تغذیه‌ای آنها از این طریق تامین می‌شود. محل‌های خوراک دادن باید نزدیک حصارکشی دور چراگاه ایجاد شوند تا قابلیت دسترسی به غذا افزایش و اضطراب ناشی از ورود مکرر افراد به داخل چراگاه کاهش یابد.
روش بسته :
محوطه مورد نیاز برای این روش به طور معمول کمتر از 20 هکتار است که به چراگاههای کوچکی هریک به وسعت 2-1 هکتار تقسیم شده است. این روش به علت نیاز کم به زمین مطلوب است. با این حال دو اشکال اصلی این روش عبارتند از:

1ـ هزینه‌های بالاتر خوراک
2ـ هزینه حصارکشی زیاد

سرمایه گذاری مالی برای هر واحد زمین در این روش بالاتر از دو روش دیگر است. با این حال مزایای استفاده از روش بسته بسیار زیاد بوده و بر معایب آن غلبه دارد.
مهمترین مزیت روش بسته آن است که کنترل کاملی بر تولید مثل از طریق ثبت دقیق تعداد تخمهای تولید شده توسط هر شترمرغ ماده و میزان باروری و جوجه درآوری وجود دارد. این رکوردها برای ارزیابی نهایی ارزش گله چه برای فروش مجدد، نگهداری برای تولید مثل ویا کشتار بسیار باارزشند. تولید مثل گزینشی شترمرغ‌ها بخوبی قابل انجام است. بعلاوه رکوردهای مصرف خوراک قابل نگهداری است و برای معاینه و مهار شترمرغ‌ها مشکلی وجود ندارد.

رفتارشناسی:
– در محیط طبیعی شترمرغ در خارج از فصل تولید مثل گونه‌ای اجتماعی است و گروههایی از جنس و سنین مختلف را بویژه پیرامون چالابها تشکیل می‌دهد. در این محیط‌ها شترمرغ با انواع گوناگون حیوانات روبروست و معمولأ از برخورد نزدیک با سایر حیوانات پرهیز می‌کند و کمتر رفتار خشن نسبت به آنها ابراز داشته و در 75 درصد از موارد با چشم پوشی یا تحمل، با سایر حیوانات برخورد می‌کند.
– طبق تحقیقات انجام شده رفتار تمیز کردن پرو بال در طول صبح بیشتر از بعد از ظهر بوده برعکس حمام خاک در صبح خیلی کم انجام می‌شود اما در طول بعد از ظهر بتدریج بیشتر شده و هنگام غروب به حداکثر می‌رسد.
– رفتار رقص والتس که توسط شترمرغ‌ها ی در اسارت نیز اجرا می‌شود بیشتر هنگام خلاصی شترمرغ‌ها از ترس یا مدت کوتاهی پس از خروج آنها از محل نگهداری شبانه صورت می‌گیرد.
– هنگام خواب، شترمرغ‌های بالغ مایلند سرشان را بالا نگهدارند در حالیکه جوجه‌های جوان دوست دارند در وضعیت دمر بخوابند.
جوجه‌های پرورش یافته توسط شترمرغ‌های دایه، رفتارهای غیرعادی مثل خوردن چوب از خود نشان نمی‌دهند. از جمله رفتارهای ناشی از خوراک دادن غلط جوجه‌ها و واکنش در برابر عوامل محیطی خاص که عمدتاً شرایط زیر حد مطلوب پرورش است، می‌توان به نوک زدن به پنجه و سر و نیز پرکندن با منقار اشاره کرد.
طبق بررسی انجام شده جوجه‌ها به محرک سبز 10 برابر بیش از محرک سفید نوک می‌زنند. مدفوع‌خواری هم در حالت وحش و هم در اسارت در جوجه‌ها مشاهده شده است.

کاکس ماشین...
ما را در سایت کاکس ماشین دنبال می کنید

برچسب : دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی, کاکس ماشین , دستگاه جوجه کشی خانگی, لوازم دستگاه جوجه کشی, هچر, انواع دستگاه جوجه کشی, تخم نطفه دار, تخم مرغ نطفه دار, egg incubators ,chicken incubator ,incubator for sale ,poultry egg incubator ,eggs hatchery machine ,chick incubator ,hatching incubators for sale ,incubator for chicks ,incubateur ,poulet incubateur ,incubator sale, نویسنده : کاکس ماشین cocksmachine بازدید : 400 تاريخ : چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت: 18:28

بخش اول

بخش دوم

بخش سوم

 مقدمه
ورود شترمرغ به ایران در حدود ده سال پیش آغاز گردید و در این مدت نتایج بدست آمده از تحقیقات برروی ‏نحوه زیست این پرنده در کشور همگی موید این امر است که پرورش شترمرغ به عنوان یک صنعت سودآور و با آینده‌ای درخشان می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. سعی ما بر آن است تا طی چندین مقاله قسمت‌های مختلف پرورش علمی ‏و عملی شترمرغ را متذکر شویم.‏

دوران جوجه کشی 42 روز می باشد. درجه حرازرت دستگاه جوجه کشی 3/36 درجه سانتی گراد و رطوبت در حدود 20 تا 25 درصد است. وزن تخم به طور متوسط در حدود 5/1 کیلوگرم بوده و در پایان دوران جوجه کشی بایستی در حدود 13 تا 15 درصد از وزن تخم کاهش پیدا کند. در غیراینصورت ممکن است مشکلاتی در جوجه در آوری ایجاد گردد. معمولاً تخم ها به مدت یک هفته جمع آوری و در درجه حرارت و رطوبت مناسب نگهداری شده و سپس تخم های بی نطفه از دستگاه خارج می گردند. در روز سی و هشتم تخم ها به هچر منتقل شده و تا زمان خروج از تخم در دستگاه باقی می مانند. بهتر است جهت خشک شدن و فعالیت نسبی پرنده، به او اجازه داد تا به مدت 6 تا 12 ساعت دردستگاه هچر باقی بماند و سپس خارج گردد. بهداشت دستگاه و سالن جوجه کشی بسیار مهم بوده و بایستی حتی الامکان از ورود افراد متفرقه به محیط جوجه کشی خودداری شود. جوجه ها به هنگام تولد وزنی در حدود 700 تا 1000 گرم دارند. بند ناف توسط آیودین ضدعفونی می گردد. کف بینی های هچری نیز باید اصطکاک کافی داشته باشند تا از بازشدن پاها درجوجه جلوگیری به عمل آید. چنانچه جوجه نتواند از تخم خارج شود بایستی به جوجه کمک شود. این امر نیاز به کسب تجربه کافی داشته و هر گونه مداخله عجولانه سبب نتایج منفی درهچ خواهدشد.

موقعیت مکانی ساختمان جوجه‌کشی:‏
محل قرار گرفتن ساختمان جوجه‌کشی تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد، از جمله آنها می‌توان به عدم استقرار ‏هر نوع مزرعه پرورش طیور تا شعاع 500 متری از ساختمان جوجه‌کشی و در ارتباط با گله‌های مولد فاصله ای حدود ‏‏100 متر را اشاره کرد. در شکل زیر نقشه ساختمان جوجه‌کشی یک مزرعه شترمرغ نمایش داده شده است.‏

 

ساختمان جوجه‌کشی:‏
مواد و تجهیزات مورد استفاده در ساختمان جوجه‌کشی باید قابل تمیز کردن و شستشو با فشار آب زیاد باشند و در ‏اثر استفاده از مواد ضد عفونی کننده دچار خوردگی و فساد نشوند. کف سالن جوجه‌کشی باید فاقد درز و یا برآمدگی ‏باشد تا از تکان شدید تخم‌ها در هنگام حمل و نقل جلوگیری به عمل آید. تمامی اتاقها باید دارای کانال زهکشی و ‏هواکش بوده، گوشه اتاق‌ها گرد و تمام وسایل برقی مورد استفاده در این ساختمان باید در برابر نفوذ آب مقاوم باشند.‏
توجه به اندازه دربها و راهروها نکته مهمی است که در هنگام ساخت باید مد نظر قرار بگیرد چرا که وجود راهروهای ‏تنگ و دربهای باریک در ساختمان باعث ایجاد مشکلات عدیده بخصوص در هنگام تغییر در ابعاد راکها که بر اثر ‏تغییر ماشین ستر و یا هچر ایجاد می‌گردد خواهد شد.‏
کف و دیوارهای اتاق تا سقف باید با کاشی سفید پوشیده شده باشند تا وجود کوچکترین آلودگی در آنها مشخص ‏گردد، هر چند که تمیز بودن سطوح هیچ ارتباطی به پاکی و استریل بودن سطح نخواهد داشت.‏
توجه به کف سازی و ایجاد شیب مناسب سالن در جهت زهکشی‌ها از دیگر مسائل مهم ساختمان جوجه‌کشی است ‏چرا که باقی ماندن آب پس از شستشو علاوه بر اتلاف وقت سبب افزایش بار میکروبی و افزایش هزینه‌های ضدعفونی ‏محل خواهد گردید. به طور کلی نباید در هنگام ساخت و تاسیس ساختمان جوجه‌کشی هیچگونه صرفه جویی صورت ‏گیرد چرا که این امر علاوه بر کاهش تولید و جوجه درآوری منجر به افزایش هزینه‌های جاری در طی سالیان بعد ‏خواهد شد.‏
جمع آوری تخم از آشیانه:‏
شترمرغها به صورت یک روز در میان و معمولاً در بعد از ظهرها تخم می‌گذارند که لازم است این تخمها هر چه ‏سریعتر جمع آوری شده و به سالن جوجه‌کشی منتقل گردند. در مزارع پرورش شترمرغ یکی از تخم‌ها در لانه باقی ‏مانده و بقیه تخمها برداشته می‌شوند، این راهکار ساده شترمرغ را تشویق به تخمگذاری بیشتر می‌نماید. تخمهایی که ‏مدت زمان بیشتری در آشیانه باقی می‌مانند به چند علت از نظر جوجه درآوری ضعیفتر خواهند بود:‏
‏1.‏ غلت خوردن تخم در آشیانه توسط پرندگان بالغ
‏2.‏ در معرض سرما و آلودگی قرار گرفتن تخمها
‏3.‏ نفوذ آلودگی به لابلای منافذ تخم
‏4.‏ قرارگرفتن تخمها در معرض نور خورشید که در نتیجه آن دمای داخل تخم بیش از حد افزایش خواهد یافت.‏
جمع آوری تخم در مزارع شترمرغ لزوماً با دست انجام گرفته و برای این منظور بهتر است برای جمع‌آوری هر تخم از ‏یک دستکش یکبار مصرف و یا یک دستمال کاغذی سالم و تمیز استفاده کرد، دلیل انجام این کار آن است که دست ‏خود کارگر به علت جمع آوری تخمهای متعدد از پن‌های مختلف َالوده شده و برداشت هر تخم احتمال انتقال ‏آلودگی و نفوذ میکروارگانیسمها را به داخل تخمهای دیگر افزایش می‌دهد.‏
در هنگام جابجایی تخمها از هرگونه حرکت شدید و ضربه پرهیز کنید تا نطفۀ تخم دچار آسیب نشود برای رسیدن به ‏این منظور می‌توان از ابرهای فشرده و یا ظرفهای پلاستیکی جهت حمل تخم‌ها به ساختمان جوجه‌کشی استفاده ‏نمود.
ابر فشرده مورد استفاده در انتقال تخم شترمرغ‏
جهت ضد عفونی ابرها در پایان هر روز ابرها را شسته و در اتاق دود قرار داده تا هرگونه آلودگی آنها از بین برود. از ‏مشکلات جمع آوری تخمها در مزارع می‌توان به دسترسی مشکل کارگرها به تخم‌های گذاشته شده در انتهای هر پن ‏اشاره کرد. در نتیجه در برخی از مزارع برای آنکه بتوانند زمان و محل تخم گذاری حیوان را تحت کنترل داشته باشند ‏در زیر سایه‌بان پن، لانۀ تخمگذاری می‌سازند و درون آن تخمی که قبلاً محتویاتش خالی و با مواد دیگر پرشده است ‏قرار می‌دهند تا مرغ را ترغیب به تخمگذاری درآن محل نمایند. در هنگام جمع آوری تخم اطلاعاتی همچون تاریخ ‏تخمگذاری، شمارۀ گروه تولیدمثلی و شمارۀ پن مولد نیز ثبت می‌گردد. بدون این اطلاعات اولیه، الگوی ژنتیکی گله ‏اصلاح نژادی قابل تشخیص نخواهد بود.‏
ورود تخم به جوجه‌کشی:‏
اولین کار پس از ورود تخم‌ها به ساختمان جوجه‌کشی، تمیز و ضدعفونی کردن تخمها است. ورود تخم‌های ‏کثیف به داخل جوجه‌کشی سبب افزایش مرگ و میر جنین و جوجه‌ها خواهد شد، همچنین به علت نفوذ میکروب به ‏داخل پوسته قابلیت هچ پایین آمده و یا جوجه هایی با کیفیت پایین متولد خواهند شد. این قبیل مشکلات سبب افزایش ‏ضایعات هفته اول پرورش خواهد گردید. جهت تمیز کردن و ضدعفونی تخم‌ها می‌توان گرد و غبار و آلودگیهای ‏سطحی تخم را با یک برس نرم، تمیز کرد. تا حد امکان از شستن تخم‌ها با آب بپرهیزید، زیرا این عمل اغلب باعث ‏ترکیدن تخم به علت آلودگی به مایکوپلاسما خواهد شد، چنانچه تخم خیلی کثیف باشد می‌توان آن را با آب گرمی ‏که دمای آن ‏F‏ ˚10بیشتر از دمای خود تخم است شست.‏
روش‌های ضدعفونی تخم‌ها:‏
‏1.‏ استفاده از گاز اوزون
‏2.‏ مه پاشی ماده ضدعفونی کننده مانند‎ virkon-s ‎
‏3.‏ دود دادن با پرمنگنات پتاسیم و فرمالین‏
‏4.‏ ترکیبات کلره
‏5.‏ ترکیبات چهارتایی آمونیوم
‏6.‏ الکل و اسید سیتریک
در هر صورت روشهای اصول بهداشتی در رابطه با تخم همیشه بحث برانگیز بوده است اما آنچه که مشخص است رابطۀ ‏مستقیمی بین ترشح و ترکیدن تخم در ستر با شستشوی تخم وجود دارد.‏
پس از زدودن آلودگی از روی تخمها آنها را به اتاق دود انتقال داده که جهت دود دادن از پرمنگنات پتاسیم وفرمالین ‏استفاده می‌شود (مقدار ماده مورد نیاز جهت ضد عفونی هر متر مکعب شامل 7 گرم پرمنگنات و 14سی سی فرمالین ‏است). در هنگام دود دادن به دمای اتاق توجه کنید، حرارت این اتاق در بهترین حالت‏c˚ 27 و رطوبت نسبی آن 75% ‏توصیه می‌گردد. اتاق دود می‌بایستی کوچک و مطابق با ظرفیت تخم‌ها ساخته شود و دارای مکنده ای قوی بوده تا به ‏سرعت بتواند اتاق را از گاز خالی نماید. برای دود دادن تخم‌ها از ظروف فلزی و یا سفالی استفاده می‌گردد، از به کار ‏گیری ظروف پلاستیکی پرهیز کنید چرا که در اثر حرارت ایجاد شده آب خواهند شد. جهت مخلوط کردن مواد توجه ‏کنید که فرمالین بر روی پرمنگنات باید ریخته شود. زمان دود دادن تخمها حدود 20 دقیقه بوده و برای این کار بهتر ‏است از پریزهای تایمری استفاده گردد تا هیچگاه خطایی در رابطه با روشن کردن هواکشها رخ ندهد. ‏
طول مدت ذخیره کردن تخم در انبار 10-2 روز در دمای‏‎ ‎‏ ‏c˚20-16 و رطوبت نسبی 75-70 % می‌باشد. حفظ درجه ‏حرارت محیطی کمتر از ‏c˚3/18 به ما اجازه می‌دهد که مدت زمان انبار تخم‌ها قبل از انکوباسیون را افزایش دهیم، ‏همچنین نگهداری تخم‌ها در دمای بالای ‏c˚5/20 موجب کوتاه شدن مدت زمان ذخیره سازی تخم در انبار، افزایش ‏متابولیسم و از دست دادن بیش از حد آب تخم می‌گردد. مدت زمان ذخیره سازی تخم‌ها و کیفیت سفیده با هم ‏ارتباط دارند، به گونه‌ای که در اوایل دوره تخمگذاری که کیفیت آلبومین بالا است می‌توان طول مدت نگهداری ‏تخم را افزایش داد و هر چه از دوره تخمگذاری می‌گذرد به علت کاهش کیفیت آلبومین مدت زمان نگهداری تخم ‏شترمرغ در اتاق نگهداری کاهش می‌یابد. به هر صورت تخم بایستی حداقل یک روز دراتاق نگهداری بماند، علت این ‏امر انجام عمل کندلینگ در این اتاق جهت تشخیص کیسه هوایی تخم و کاهش غلظت سفیده است. در طول مدت ‏نگهداری، تخم‌ها یک تا دو بار در روز با زاویه 45 درجه از حالت عمودی چرخانیده می‌شوند تا به حرکت زرده به ‏طرف اتاقک هوایی کمک نماید. ‏
به محض اینکه اتاقک هوایی تخم شترمرغ بر اثر کندل کردن آن مشخص گردید تخمها را بایستی طوری قرار داد که ‏اطاقک هوایی در سمت بالا قرار گرفته و تخم با سطح افق زاویه 45 درجه را تشکیل دهد.
چنانچه تشخیص کیسه هوایی ‏میسر نباشد چرخاندن تخمها بایستی به صورت افقی صورت بگیرد، در این حالت تخمها به صورت افقی خوابانده شده ‏و هر بار 180 درجه می‌چرخند، به طوری که هر بار یک طرف تخم در زیر قرار می‌گیرد. چرخش یکبار در جهت ‏عقربه‌های ساعت و در نوبت بعدی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت خواهد بود. ‏
چرخاندن تخمها باید تا حد امکان با ملایمت صورت بگیرد زیرا تخمها نسبت به لرزیدن و تکان خوردن بسیار حساس ‏بوده که این حساسیت در مراحل ابتدایی انکوباسیون بیشتر است، در ضمن داشتن یک دستگاه شمارنده برای ثبت تعداد ‏دفعات چرخش و بازدید روزانه نیز مفید می‌باشد.‏
1 روز قبل از خروج تخمها از اتاق سرد و ورود آنها به دستگاه ستر دمای اتاق را به مرور افزایش داده تا در هنگام ورود ‏تخمها به دستگاه ستر هیچ یک از آنها عرق نکنند، در ضمن در این روز بر روی تخمها برچسب زده می‌شود که حاوی ‏اطلاعاتی نظیر شمارۀ تخم، تاریخ ورود تخم به ستر و… خواهد بود، بهتر است درج اطلاعات تخم در داخل دفاتر ‏جوجه‌کشی در همین روز صورت گیرد که شامل اطلاعاتی نظیر جدول زیر خواهد بود.‏
ردیف شماره ‏تخم شماره ‏والدین تاریخ
تخمگذاری ورود به ‏ستر وزن ‏ستر محل تخم ‏در ستر حذف ‏شدن وزن ‏هچری حذف
هچری وزن ‏تولد تاریخ ‏تولد شماره ‏پلاک
‏12 ساعت پیش از انتقال تخم‌ها به ستر مجددا به آنها دود داده می‌شود. به خاطر داشته باشید که بلافاصله بعد از دود ‏دادن نمی‌توان تخم‌ها را به دستگاه جوجه‌کشی منتقل کرد زیرا این کار باعث آسیب دیدن نطفه خواهد شد. ‏

انتخاب تخم جهت جوجه‌کشی:‏
تمامی تخم‌های تولید شده توسط مادران مولد جهت جوجه‌کشی مناسب نیستند مانند تخم‌های شکسته، کثیف و ‏یا دارای اشکال نامناسب، از ورود این تخم‌ها به جوجه‌کشی پرهیز نمایید. تخم‌های خیلی بزرگ و یا خیلی کوچک ‏قابلیت جوجه درآوری کمتری نسبت به تخم‌های متوسط دارند، همچنین مدت زمان جوجه درآوری تخم‌های خیلی ‏بزرگ طولانی تر از تخم‌های کوچک تر است و به درجه حرارت بالاتری جهت جوجه‌کشی نیاز دارند.‏
دستگاه جوجه‌کشی:‏
انکوباتورها را می‌توان به دو دسته «یک مرحله ای» که در آن همه تخم‌ها با هم و به طور همزمان وارد دستگاه شده ‏و در یک روز از تخم خارج می‌شوند و «چند مرحله ای» که ورود تخم‌ها به ستر و تفریخ تخم‌ها در زمان‌های ‏مختلف صورت می‌گیرد تقسیم‌بندی کرد.‏
از عوامل مؤثر بر جوجه‌کشی موفق می‌توان به ژنتیک و تغذیه مولدین، بهداشت، طراحی صحیح جایگاه مولدین، ‏انتخاب دستگاه جوجه‌کشی مناسب، طراحی صحیح ساختمان جوجه‌کشی اشاره کرد.‏
‏ 4 عامل مهم در انکوباسیون مصنوعی تخم‌های شترمرغ باید مد نظر قرار بگیرد:‏
‏ 1- درجه حرارت
2- رطوبت نسبی
3- تهویه
‏4- چرخش تخم ها
از بین فاکتورهای فوق درجه حرارت انکوباتور مهم ترین فاکتور است. درجه حرارت دستگاه انکوباسیون بینF˚98-90 ‏می‌باشد، اما بهترین درجه حرارت ‏F˚6/97 است، همچنین رطوبت نسبی آن 28-15درصد در جریان هوای زیاد ( 5 تا ‏‏30 بار گردش هوا در ساعت)، غلظت دی اکسید کربن حداکثر 03/0% و غلظت اکسیژن بالای20% باشد. مدت زمان ‏لازم جهت انکوباسیون تخم‌های شترمرغ (از ورود تخم به دستگاه ستر تا ورود به دستگاه هچر) حدود 35-39 روز ‏خواهد بود. درجه حرارت دستگاههای انکوباتور با توجه به موقعیت ساختمان داخلی دستگاه، اندازه و وزن تخم‌ها و ‏تعداد تخمی که در دستگاه قرار می‌گیرد متفاوت خواهد بود.‏
آب در بخش جوجه‌کشی جهت مقاصد شستشو و ایجاد رطوبت در اتاق انکوباسیون مورد استفاده قرار می‌گیرد، این ‏آب باید دارای استاندارد آبهای مورد استفاده انسان باشد، شمارش کلی فرم آب صفر و میزان «کل باکتری موجود در ‏آب» در آن حداقل باشد (200 تا 300 به ازای هر میلی لیتر آب) در غیر این صورت می‌توان به آب کلر زد ‏‏(‏ppm‏5)، حتی در این شرایط نیز باکتری پزودوموناس می‌تواند هنوز زنده بماند و تحت تنوع زیستی تکثیر پیدا کند، ‏بخصوص در تانکرهای ذخیره سازی آب و لوله‌های کهنه آب که محتویات آهن بالایی دارند. حضور باکتری ‏پزودوموناس در آب سبب افزایش ترکیدگی تخم‌ها خواهد شد و محتویات تخم گندیده تا شعاع یک متری تخم‌های ‏دیگر را آلوده میکند.‏
در روز 14 جوجه‌کشی لازم است که تخم‌ها کندل شوند، هدف از این کار مشخص کردن نطفه‌داری تخم‌ها و ‏خروج تخمهای بی نطفه از دستگاه است. تخمها در داخل انکوباتور تحت شیب 45 درجه با سطح افق قرار گرفته به ‏گونه ای که کیسه هوایی به سمت بالا بوده و هر 3 تا 4 ساعت تخم یک دور کامل می‌چرخد. برای اطمینان از گردش ‏تخم‌ها می‌توان از شماره اندازهای موجود بر روی راکها استفاده کرد.‏
اگر تعداد کمی از تخم‌ها بیش از حد رطوبت خود را از دست داده باشند باید آنها را جدا کرده و در دستگاه دیگری ‏با رطوبت بالاتر قرار داد و از طرفی بالا بودن رطوبت داخل انکوباتور نهایتا باعث کاهش از دست رفتن آب درون تخم‏، خیس و پف کردن جوجه‌های هچ شده خواهد شد.‏
کاهش درجه حرارت انکوباتور و ایجاد استرس سرمایی منجر به عقب افتادگی و رشد غیرطبیعی سیستم گردش خون و ‏قلب، کاهش رشد و توسعه غشاهای جنینی و در نتیجه کاهش بازده تنفسی، کاهش استفاده از کیسه زرده و آلبومین می‌‏گردد.‏
بهترین روش جهت مطمئن شدن از مناسب بودن حرارت دستگاه، استفاده از دماسنج‌های فارنهایت می‌باشد. استفاده از ‏اعداد نمایش داده شده توسط نمایشگر دستگاه انکوباتور قابل اعتماد نبوده و سبب بوجود آمدن هچ ناموفق خواهد شد.‏
در طول دوره جوجه‌کشی 15-13% وزن تخم به واسطه تبخیر آب داخل آن و از دست دادن دی‌اکسیدکربن کاهش ‏می‌یابد که این عمل باعث افزایش حجم کیسه هوایی شده به طوری که اندازه کیسه هوایی به 3/1 وسعت فضای داخل ‏تخم شترمرغ در پایان دوره جوجه‌کشی می‌رسد و همین امر باعث تامین اکسیژن لازم جهت تنفس جنین قبل از خروج ‏از تخم می‌گردد.

کاکس ماشین...
ما را در سایت کاکس ماشین دنبال می کنید

برچسب : دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی, کاکس ماشین , دستگاه جوجه کشی خانگی, لوازم دستگاه جوجه کشی, هچر, انواع دستگاه جوجه کشی, تخم نطفه دار, تخم مرغ نطفه دار, egg incubators ,chicken incubator ,incubator for sale ,poultry egg incubator ,eggs hatchery machine ,chick incubator ,hatching incubators for sale ,incubator for chicks ,incubateur ,poulet incubateur ,incubator sale, نویسنده : کاکس ماشین cocksmachine بازدید : 361 تاريخ : چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت: 18:28

پرورش کبک

 

از خصوصیات ظاهری کبک‌های پرورشی نوار سیاهی است که از روی پیشانی و روی چشم‌ها عبور کرده و در جلو گردن به هم میرسد. قسمت سینه و پشت معمولاً خاکستری و کبود است. رنگ پرهای قسمت پهلوی کبک خاکستری و در قسمت نوک پر، دو نوار سیاه وجود دارد این نوارهای سیاه در پهلو و طرفین پرنده ظاهری مخطط می‌دهند. منقار و پاهای کبک (پنجه و ساق) به رنگ قرمز است.

تشخیص جنسیت
تشخیص جنسیت کبک از روی رنگ پرها تقریباً غیر ممکن است، اما می‌توان کبک‌های نر و ماده بالغ را از روی اندازه بدن و فرم سر تشخیص داد سر کبک‌های نر گرد و بزرگ بوده در صورتی که س ماده‌ها بیضی شکل می‌باشد و هیکل نرها درشت‌تر از ماده‌ها می‌باشد.
یک روش قابل اعتماد در تعیین جنسیت بررسی کلواک پرنده است که دقت آن حدود 95 % می‌باشد. در کبک‌های نر یک برآمدگی مخروطی شکل که معمولاً در وسط واقع شده دیده می‌شود ولی درماده‌ها این برآمدگی یا وجود ندارد یا خیلی کوچک است. ارتفاع این بر آمدگی در ابتداء حدود 8/2 میلیمتر می‌باشد. این برآمدگی در پرندگان مسن تر راحت تر می‌توان تشخیص داد.

ویژگیهای تخم کبک
تخم کبک به رنگ سفید مایل به زرد با لکه‌های کوچک قهوه‌ای است این لکه‌ها شکل و اندازه متنوع دارند. تخم این پرنده بیضوی و دوکی‌شکل است و نوک تیز آن کاملاً مشخص می‌باشد. وزن تخم از 16 تا 25 گرم است. میانگین طول تخم‌ها 42 میلیمتر و عرض آنها 31 میلیمتر است. ضخامت پوسته تخم کبک حدود 228/0 میلیمتر و ضخامت غشای داخلی حدود 047/0 میلیمتر است. نسبت رطوبت در پوسته، زرده و سفیده به وزن کل تخم به ترتیب 2/15 درصد، 35 در صد و 8/49 در صد می‌باشد.

نگهداری تخم Egg car
دوره بحرانی برای تخم‌های جوجه‌کشی فاصله تخم‌گذاری تا قرار گرفتن تخم‌ها در دستگاه جوجه‌کشی است. تخم‌ها باید باسرعت جمع آوری شوند (حداقل 4 بار در روز) و خیلی گرم یا سرد نشوند.
تخم‌ها نباید در دمای زیر حدود 5 درجه سانتی گراد و بالای 27 درجه سانتی‌گراد قرار داده شوند، دمای مناسب برای نگهداری تخم‌های جوجه‌کشی حدود 13 تا 16 درجه سانتی‌گراد می‌باشد.
بهتر است برای تخم گذاری پرنده آشیانه‌هایی ساخته شود تا از شکستن و کثیف شدن آنها جلوگیری شود. تخم‌های کثیف باید برای جوجه‌کشی تمیز شوند که را ه‌های ذیل پیشنهاد می‌گردد:

1. ابتداء با یک تمیز کننده نرم (سمباده نرم) تراشیده شوند و با پنبه آغشته به الکل تمیز گردند.
2. بعضی از پرورش‌دهندگان ترجیح می‌دهند تمام تخم‌ها را بشویند، دمای آبی که تخم‌ها با آن شسته می‌شوند باید بین 44 تا 49 درجه سانتی‌گراد باشد و می‌توان یک پاک کننده بهداشتی برای کاهش آلودگی پوسته تخم به آب اضافه نمود و زمان شستشو نباید بیش از 3 دقیقه باشد و تخم‌ها قبل از انبار شدن کاملاً خشک گردند .

ذخیره سازی Egg starge
برای انبار کردن تخم‌ها آنها را در سینی‌های بزرگ و مسطح قرار می‌دهند و در اتاقی که تهویه به خوبی انجام می‌شود و دمای آن حدود 13 درج سانتی‌گراد و رطوبت آن 70 درجه است نگهداری می‌شوند.
یکی از خصوصیات ویژه تخم‌های کبک قابلیت ذخیره سازی آنهاست. بر اساس آزمایشاتی که در دانشگاه کالیفرنیا ی آمریکا انجام شده است این مدت 21روز می‌باشد بدون اینکه به درصد هچر تاثیری داشته باشد (جدول شماره یک)

جدول شماره 1    اثر مدت زمان نگهداری بردر صد جوجه آوری در پاره ای از پرنده شکاری و مقایسه آن با کبک :

بلدرچین

قرقاولکبکدوره
57/458/178/47-1
6041/777/114-7
25/717/679/421-15
14/47/16628-22
4/2037/735-29
0022/342-36

البته اغلب پرورش دهندگان ترجیحاً تخم‌ها را بیش از 7 روز نگهداری نمی کنند
دوستان پرورش دهنده در ایران تا 21 روز تخم کبک نگهداری نموده اند و هیچگونه خللی در درصد هچرپدید نیامده است
بر اساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه کالیفرنیا اگر دوره ذخیره سازی تخم‌ها بیشتر از 14 روز نباشد نیازی به چرخاندن روزانه تخم‌ها نیست (جدول شماره 2)

جدول شماره 2    اثرات چرخاندن تخم ها در مدت نگهداری بر در صد جوجه آوری در کبک و بلدرچین

بلدرچینکبک 
 شاهدچرخاندهشاهدچرخانده

دوره نگهداری

53/461/475/5637-1
60606260/814- 8
22/629/24861/921 – 15
17/211/5452/262/228 – 22
38/340/559/461/9میانگین

تخم‌ها دوبار در روز با زاویه 90 درجه در دوره نگهداری چرخانده می‌شوند

  Hat ching(جوجه درآوری)به افراد تازه‌کار توصیه می‌شود از فارم‌های تولید کننده‌ای که تخم‌های خوب و عاری از بیماری تولید می‌کنند خریداری کنند. تعداد زیادی از پرورش دهندگان تخم‌های سالم و خوبی را تولید می‌کنند. ساختمان جوجه‌کشی باید دارای تهویه خوبی باشد و دمای آن در حدود cْ 9/23 ( f ْ 75 ) نگه داشته شود.
به دلیل مسائل بهداشتی، هچر باید دریک اتاق جداگانه از دستگاه جوجه‌کشی نگهداری شود. دیوارها باید با یک ماده ضد آب (غیر قابل نفوذ آب) پوشیده شود، کف باید محکم و شیب‌دار به سمت زهکش فاضلاب مرکز باشد تا بتوان راحتتر تمیز کرد.

جوجه‌کشی Incubation
یکی از سرمایه‌گذاری‌های مهم شما، خرید یک دستگاه جوجه‌کشی (انکوباتور) که به اندازه کافی بزرگ باشد و دما (c ْ 15/0 یا f ْ 25/0) و رطوبت (c ْ 56/0 یا f ْ0/1) را به طور دقیق کنترل کند.
از دیگر خصوصیات دستگاه جوجه کشی، چرخاندن اتوماتیک تخم‌ها است. دستگاههای جوجه کشی مرغ را می‌توان تغییر دهیم و آنرا برای تخم‌های پرندگان شکاری آماده کنیم.
تماس با نماینده سازنده دستگاههای جوجه کشی تجاری برای اطلاع از مدل های مختلف و انتخاب یکی از مناسب ترین مدل‌ها برای شما ضروری است .
دستگاه جوجه کشی باید قبل از قرار دادن تخم‌ها به طورکامل تمیز و ضد عفونی شود. یکی از موادی که برای ضد عفونی کردن استفاده می‌شود گاز فرمالد ئید می‌باشد. فرمالدئید را بر روی پرمنگنات پتاسیم در یک ظرف سفالی (یگی) یا لعابی می‌ریزیم، گاز فرمالدویید را به مدت 20 دقیقه بوسیله پنکه منتشر می‌کنیم و بعد از آن از اتاقک یا قفسه ضدعفونی شده خارج می‌کنیم.
زمانی که تخم‌ها را ضدعفونی کردیم باید مطمئن شویم جایگاه تخم‌ها (سینی های بزرگ) در دستگاه جوجه‌کشی بوسیله گاز کاملاً ضدعفونی شده‌اند. دوره جوجه کشی برای تخم‌های کبک چوکار حدود 24 روز (23 تا 25 روز) است.
از دماسنج خشک و دماسنج تر برای ستر ( incubation ) و هچر ( haching ) می‌توانیم استفاده کنیم که دماسنج خشک f ْ 99/5 ( c ْ 37/5 ) وئ دماسنج تر  f ْ 87 ( c ْ 30/5 – 30 ) می‌باشد. تخم‌ها را روز 19 یا 20 از ستر ( incubation ) به هچر انتقال می‌دهیم.

مرگ و میر جنین ( embryo mortality )
نمونه‌برداری از تخم‌های جوجه‌کشی، از هر طبقه ( setting ). بررسی آنها بوسیله نور (candled) در روز هفتم یا هشتم برای چک کردن گله و برای مشکلات دیگر که می‌تواند بروز کند، انجام می‌دهیم.
مرگ و میر جنین برای تخم های کبک، دو پیک وجود دارد.
– اولین پیک بین روز 3 تا 5 جوجه‌کشی اتفاق می‌افتد و بیشترین مرگ و میر ناشی از تشکیل نشدن رویان یا نقص در رویان و بافتها و اندام‌ها است.
– دومین و بزرگترین پیک در مرگ و میر عموماً وابسته است به چندین عمل بحرانی ( critical) که از روز 20 تا 24 اتفاق می‌افتد. این اعمال عبارتند از:
1- تغییر در موقعیت جنین قبل از سر از تخم در آوردن
2- مصرف باقیمانده آلبومین
3- جذب کیسه زرده
4- تغییر از آلانتوئیس به تنفس ریوی

Brooding (نگهداری)
( Brood ) کلیه جوجه‌هایی که یکباره سر از تخم در می‌آورند.
جوجه‌های یک وهله جوجه‌کشی میانگین وزن جوجه‌های کبک که از تخم خارج شده اند حدود 13 تا 14 گرم می‌باشد.
اگر چه بدن جوجه‌ها بوسیله پر پوشیده شده است اما این پوشش به صورت کامل نیست و آنها برای چندین هفته به یک منبع گرمایی نیاز دارند. در باتری‌های چند طبقه با موفقیت می‌توان جوجه‌ها را نگهداری کرد.

اغلب باتری‌ها ی جوجه های تجاری با بعضی تغییر و تبدیل در کف‌ها، خوراک دهنده‌ها و آبخوری‌ها می‌توانند برای جوجه های کوچک کبک آماده شوند.
برای کاهش آسیب دیدن پرندگان در قسمت کف باید المنت ( element) گرمایی با یک پوشش پلی اتیلن تجاری (شبکه poly – mesh) که دارای فواصل 1/4 اینچ است پوشانده شود. این پوشش بادوام است و قابل شستشو می‌باشد و برای چندین سال از آن می‌توان استفاده کرد. در 6 هفتگی پرندگان را باید به قفس‌های رشد یا سالن پرورش انتقال داد. پرورش‌دهندگان سالن را به وسیله حصار به چندین بخش تقسیم می‌کنند و ترجیح می‌دهند که دیوارها وسقف را عایق کنند و گرما را بوسیله گاز یا برق که آویزان است مهیا کرد.
بعضی از پرورش‌دهندگان از سیستم کف توری یا سیمی استفاده می‌کنند و مدفوع پرندگان از میان کف توری به پایین می‌افتد و در زیرکف انباشته می‌شود و بعداً به صورت مکانیکی جمع آوری می‌شود.
در پنسیلوانیا از سیم روکش‌دار ( vinyl-coated ) (اینچ 1/2 × 1/4) استفاده می‌شود که تمام ناحیه کف را می‌پوشاند.
این بستر انتشار بیماری را به حد اقل می‌رساند همچنین شبکه وینیل به آسانی تمیز می‌شود کف سالن باید مناسب باشد که بهتر است سیمانی باشد و یک زهکش فاضلاب در کف برای تمیز کردن مورد نیاز است.
استفاده ازیک ماده‌ای که رطوبت را جذب کند و مانند یک عایق عمل کند، سدی بین کف و پرندگان باشد و از نظر قیمت، اقتصادی باشد مانند استفاده از یک مقوای نازک که، اطراف مادر مصنوعی را احاطه کرده باشد .

در دو هفته اول 55 پرنده در هر متر مربع     11×5 = 0/09 = 0/3 × 0/3 = f6
تا سن 6 هفتگی30 پرنده در متر مربع         33 = 3 × 11 = f6 جوجه

ظرفیت چتر مادر مصنوعی، تعداد پرندگانی را که می‌توان در هر واحد نگهداری کرد را تعیین می‌کند.
در هر فوت مربع 5 جوجه در 2 هفته اول و پس از آن تا سن 6 هفتگی به 3 جوجه در هر فوت مربع کاهش می‌دهیم.
در هفته اول پرورش از یک گالن آب به عنوان یک مخزن برای هر200 جوجه استفاده می‌کنیم جوجه‌ها می‌توانند به یک آبخوری اتوماتیک دسترسی داشته باشند به هر حال انتقال آب از مخزن به آبخوری اتوماتیک به صورت تدریجی است سهم هر جوجه، 3/4 اینچ از فضای خوراک دهنده می‌باشد.

توصیه های پرورش دهندگان برای موفقیت بیشتر در پرورش :
1- محل پرورش یا باتری جوجه باید قبل از ورود جوجه کاملاًتمیز و ضد عفونی شود
2- روشن شدن مادر مصنوعی یا باتری گرمایی حداقل 4 ساعت قبل از ورود جوجه‌ها، چک کردن چتر مادر مصنوعی یا دماسنج باتری و استفاده از دمای c ْ 35 ( f ْ 95 ) برای شروع و کاهش دما هر هفته c ْ 2/8 ( f 5 ) تا چهار هفتگی که در این زمان به مکمل گرمای نیازی نداریم.
3- سالن پرورش باید دارای تهویه مناسب باشد و آمونیاک تولید شده را خارج کند اگر بوی آمونیاک در سالن حس شد احتیاج به جریان هوای اضافی در سالن داریم.
4- مخزن آبخوری باید تمیز و هر روز پر شود، اطراف آبخوری خشک باشد.
5- جیره استارتر حدود 28 در صد پروتئین داشته باشد . جیره های استارترآماده بوقلمون می‌تواند در تغذیه پرندگان شکاری مورد استفاده قرار بگیرد و نتایج رضایتبخش هم دارد.
6- چک کردن روزانه جوجه‌ها جهت کانی بالیسم و بیماری.
خارج کردن جوجه های مرده (تلف شده) از سالن و ترجیحاً استفاده ازکوره لاشه‌سوز یا گودال عمیق برای از بردن لاشه‌ها .

Growing chukars (رشد کبک)
تجربیات گذشته نشان می‌دهد که نگهداری کبک در قفس های پرواز با کف توری (سیمی ) بهتر است.
کبک‌ها به بیماری سرسیاه (Black head) (عامل بیماری یک انگل پروتوزوآ که به کبد و cca حمله می‌کند)، کوکسیدوز، کرمهای چینه دان، روده که باعث مرگ و میر آنها می‌شود خیلی حساس هستند.
قفسهای پرورش ( Growing pens ) می‌تواند از جوجه کشی جدا شوند پرنده‌ها را از دوهفتگی می‌توان در قفسهای پرواز قرار داد.اندازه قفسهای پرواز را می‌توانیم تغییر دهیم اما باید به اندازه کافی بزرگ باشد و امکان پرواز در آن وجود داشته باشد، اندازه قفس می‌تواند به صورت عرض حدود 12feet و طول آن 100feet باشد ( شکل 8a و8b ) . کف‌ها سیمی 1 اینچ تور پوشیده شده است .

m12×/300 = 3/60
30 = 0/30 × 100

یکی از مشکلات پرورش، ازدحام جمعیت است که باید از آن دوری کرد . قانون thumb هر پرنده به 2feet مربع فضا د رقفسهای پرواز نیاز دارد . 6 پرنده در مترمربع
دردانشگاه کالیفرنیا از کف های دولایه استفاده می‌شود که دما و نور در آنها کنترل می‌شود.
50/1         0/750              0/60
اندازه هر قفس 5 feet widc 5 × 5/2 feet deep × 2 feet high
تقریباً 25 پرنده در هر واحد تا سن 16 هفتگی نگهداری می‌شوند.
شیب کف هرواحد 1/2 اینچ × 1 اینچ ساخته می‌شود .
یک منبع آب اتوماتیک در بیرون قفس نصب می‌شود و آب تازه ( خنک ) برای پرندگان تهیه می‌کند .سینی‌ها را به راحتی می‌توان تمیز کرد
cm 48/30 —- foot

رشد و فروش Growth and marketing
کبک‌ها در طی 12 هفته اول رشد سریعی دارند و در چهار هفته بعد رشد آنها آهسته می‌شود در 16 هفتگی کبک‌ها تقریباً 92 درصد وزن بالغ را بدست می‌آورند .
یک کبک نر تقریباً در 9 هفتگی به یک پوند می‌رسد و تقریباً 3/75 پوند خوراک مصرف کرده است .
وزن ماده‌ها در12 هفتگی به یک پوند می‌رسد و درحدود 4/5 پوند خوراک مصرف می‌کنند .
در 16 تا 20 هفتگی کبک‌ها را به بازار می‌فرستند به دلیل مسائل اقتصادی کبک‌ها نباید بیش تر از 20 هفته نگه داشته شوند مگر اینکه برای فعالیت خاصی که هزینه خوراک و کارگر را تامین کند .
میانگین وزن زنده پرندگان باید حدود 1/32 پوند ( gr 600 ) باشد که در حدود 20 هفتگی به این وزن رسیده باشند
گرم 1702/5 = 454 × 3/75
روزانه گرم 27 = 63 ÷ 1702/5  روز  63 = 7× 9
پرنده نر
گرم 2043 = 454 × 4/5
گرم 24 = 84 ÷2043             /                 84= 7 × 12 پرنده ماده
روزانه گرم 25 = 2 ÷ 24 + 27
روز 112 = 70 × 16

 

میزان نور برای رشد پرندگان liting for growing brids
بعد از هفته اول پرورش، نور کم باشدت پایین «کمتر از 0/5 فوت candle —- foot» استفاده شود تا کانی بایسم به حد اقل برسد و فعالیت پرندگان کم شود برای (shoothing club activity)
موقعی که پرندگان در قفسهای پرواز نگهداری می‌شوند فقط باید نور طبیعی وجود داشته باشد.
پرندگانی که برای تولید گوشت پرورش داده می‌شند باید به سرعت به وزن فروش برسند ،برای این هدف یک چرخه (سیکل) روشنایی متناوب ( 2d : L 1 )، 8 بار در 24 ساعت یا 20 ساعت روشنایی مداوم برای تولید بهترین وزن در کبک‌ها استفاده شد .
نور با شدت کم در حدود 0/5 فوت(5 lux) dandles باید استفاده شود.

تغذیه Nutrition
منشاء پروتئین همه بافتها، شامل توده عمده عضلات بدن، پروتئین ه واسیدهای آمینه جیره می‌باشد.
بدن پرندگان شبیه بدن انسانها ست و آنها استعداد قابل توجهی برای ذخیره کردن انرژی اضافی غذا به شکل چربی دارند. مسلماً مقدار چربی روی لاشه کبک برای آن گوشتهایی که بدون یخ زدن حمل و نقل می‌شوند ممکن است مطلوب باشد.
فرمول جیره غذایی در دانشگاه کالیفرنیا برای کبک‌ها درجدول 3 آورده است.
مقدار پروتئین جیره استارتر 25 درصد پیشنهاد شده است . این سطح پروتئین برای رشد رضایتبخش کبک‌ها کافی است.
برای آنهایی که تمایل دارند پروتئین جیره استارتر افزایش دهند، پیشنهاد می‌کنیم به روش زیر عمل کنند:

28 % پروتئین جیره برای دوهفته 24 % پروتئین جیره برای 4 هفته پس از آن 20 % پروتئین جیره و 16% پروتئین برای کبکهایی که تخم می‌گذارند مناسب است .

جدول شماره 3    جیره پیشنهادی برای کبک    ترکیبات جیره (%)

 تخمگذاری رشد استارتر اجزاء
61/2504/5446/22ذرت زرد
18/5954/8447/47(dehul )کنجاله
10/4614/19سویا
0/230/1710/0سبوس گندم
7/381/761/65متیونین
1/65سنگ آهک
0/50/50/5چربی
1/9022نمک
0/500/500/50فسفات کلسیم
50%50%50%Premix
162025تخمین بر آورد شده
2/72/72/8(%) پروتئین خامme(kcal/gm )
2/802/703/70(%) fat
3/2030/804/50(%) فیبر
3/001/201/20(%) کلسیم
0/500/7080(%) فسفر

در هر کیلو جیره :
Iu 500 _____ ویتامین A
Iu 1500_____ ویتامین D3
Iu 20 _____ ویتامین E
2/0 ____( menadion bisalfide ) فیادیون بی سولفید ____در میلی گرم
6/0 ____ ایبوفلاوین
40/0 ____ نیاسین
20/0 ____پنتوتنات کلسیم
0/5 ____ فلاسین
5/0 ____ویتامین B12
140/0 ____ سولفات منگنز ( mnso40 h2o )
120/0 ____اکسید روی zno
10/0 ____ gallomycin
40/0 ____ BHT

مدیریت مولد Management of Breeder
برای عملکرد مطلوب، کبک های بالغ ( Breeder ) باید در قفسهای دوتایی (جفتی)، قفسهای گروهی با کف سیمی (توری) یا در جاهائیکه دما و نور را بتوان کنترل کرد نگهداری کرد.
هنگامیکه کبک‌ها تمایل به جفت گیری دارند (آماده جفتگیری می‌شوند)، با استفاده از سیستم قفسی تکی می‌توان از عملکرد هر پرنده به آسانی اطلاع پیدا کرد.
اغلب روشهای اقتصادی برای نگهداری کبک های Breeder در گروه های جفتگیری (mass-mated )، بر روی بستر است که نسبت جفتگیری یک نر با چهار ماده می‌باشد . این نسبت ممکن است تغییر کند، کم شود یا زیاد شود که به نژاد و عوامل محیطی بستگی دارد .
نگهداری کبک‌ها در بیرون از قفس در تعدادی از ناحیه های ایالات متحده تجربه شده است. اغلب زیان‌ها مربوط به این سیستم مدیریتی است که پرندگان را در معرض شرایط آب و هوایی نامناسب قرار می‌دهد و خطر ابتلا به بیماری های سرسیاه Biackhead)). کوکسیدوز دو بیماری که می‌تواند موجب تلفات بالا شود .

مدیریت قفس های تکی Individual cage management
در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیا ، قفسهای پرورشی به اندازه کافی بزرگ هستند و در هر قفس یک جفت نر و ماده یا یک نر و دو ماده نگهداری می شوند .
همه قفسها دارای شیب هستندو اندازه آنها 12 اینچ wide × 24 اینچ deep × 15 اینچ high.
1/2 اینچ × 1 اینچ به شیب کف سیمی در حدود 2 اینچ از پشت به جلو جوش خورده است.
دو اینچ deep ( V ) گالوانیزه شده آبخوری ناودانی به پشت قفسی متصل است.
مدیریت قفس های گروهی Colony eage management
سیستم دیگر که استفاده می‌شود شامل قفس های گروهی سیمی است که اندازه آن 60 اینچ wide × 28 اینچ 28 اینچ deep × 20 اینچ high است.
51× 71 × 153
شیب کف 1/2 اینچ است که یک شبکه توری به آن جوش خورده است که اجازه می‌دهد تخم‌ها به طرف جلوی قفس بروند .
هر قفس به یک تنظیم کننده سطح آب مجهز است .
قفس‌ها برای 12 پرنده، 3 نر و 9 ماده آماده می‌شوند .

مدیریت بستر Floor management
شاید روش اقتصادی مدیریت پرندگان نگهداری آنها دربستر است.
بسترها باید بتن (سفت) باشد و به زهکش فاضلاب برای شستن مجهز باشد.
ازوسایل باید با یک ماده نشت ناپذیر برای شستن راحت، پوشیده شده باشند.
دیوارها خوراک دهنده یا دانخوریها ی اتوماتیک که باعث کاهش کار خوراک دادن می‌شود می‌توان استفاده کرد. موقعیت جعبه لانه های تخم گذاری، در امتداد دیوارهای بستر قفس که تعداد تخم‌های کثیف و شکسته را کاهش می‌دهد . در مدیریت بستر اغلب از لانه های تخم گذاری گروهی استفاده می‌شود که یک فوت مربع جعبه لانه تخم گذاری برای هر 6 کبک است.

نسبت جفت گیری Mating Ratio
در طبیعت، کبک‌ها معمولاً به صورت جفت جفت ( یک نر با یک ماده ) هستند. اما در اسارت 1 نر می‌تواند با 3 یا 4 ماده در قفس های گروهی یا در سیستم پروش برروی بستر جفتگیری کند. این نسبت برای تعیین میزان با روری تخم‌ها خیلی مهم است.

باروری Fertility
باروری پائین می‌تواند ناشی از تعدادی مشکلات مدیریتی باشد:
1- سن کبک‌ها موقعی که تحریک نوری داده می‌شوند.
ثابت شده است که پرندگان قبل از تحریک شدن برای تخم گذاری باید کمتر از 30 هفته سن داشته باشد
2- کمبود پروتئین، ویتامین‌ها یا اسید های آمینه ضروری در جیره .
3- مدیریت
نور ناکافی یا کمی نور (Poor or inadeghting)
استرس مربوط به آب و هوا (Overxposure to climatic stress)
بروز کافی بالیسم، _________موجب کاهش باروری می‌شود.

بیماری
بیش از همه بیماری حاد سبب کاهش باروری می‌شود و متعاقب آن تخم گذاری می‌شود. از بیماریهای معدود شناخته شده که روی باروری تاثیر می‌گذارد برونشیت، نیوکاسل و سالمونلا.
معمولاًمیزان باروری در کبک‌هایی که بصورت گروهی در روی بستر جفتگیری می‌کنند در مقایسه با آنهایی که به صورت جفت جفت در قفس نگهداری می‌شوند بالاتر است.
گروه ماده‌هایی که برروی بستر جفتگیری می‌کنند معمولاً با بیش از یک نر جفتگیری می‌کنند بنابراین میزان باروری تخم‌ها بیشتر است.
میزان باروری پائین که در طی 2هفته اول تخم گذاری اتفاق می‌افتد می‌تواند به افت توان نرها نسبت داده شود مخصوصاً اگر از برنامه نور مصنوعی برای تحریک، خارج از فصل تخم گذاری استفاده شده باشد .این نتایج نشان می‌دهد که اثرات باروری برای تقریباً 6 روز در نر‌ها بالاست، بنابراین نرها ی خالص باید با ماده‌ها حد اقل یکمرتبه درهر هفته جفتگیری کنند.

تولید تخم Egg Production
در بهار زمانی که وضعیت نور مساعداست تولید مثل کبک‌ها زیاد است به هر حال ممکن است تخم‌گذاری در کبک در هر زمان از سال با نور دهی مناسب انجام شود.
درآماده سازی برای تخم گذاری، چوکارها باید یک دوره با نور تحریک نشوند و 2 گروه از پرندگان به طور متناوب به وسیله نور تحریک شوند یا تحریک نشوند و ممکن است که یک گروه یا گروه هایی برای تولید تخم در همه زمانها صرفنظر از فصل برگزیده شوند.
تجربه نشان داده که تولید تخم در کبک های جوان (در سن 35 تا 40) هفتگی در اولین دوره تخم‌گذاری کمتر از آنهایی است که در دومین دوره تخم گذاری هستند (شکل 15).
استفاده از نور مصنوعی برای تحریک تخم‌گذاری یک اشکال دارد که نرها تقریباً دو هفته دیرتر از ماده‌ها به بلوغ جنسی می‌رسند. برای جلوگیری از این مشکل، نرها باید به صورت جدا از ماده‌ها، دو هفته زودتر تحریک نوری شوند. برای تولید تخم، شدت نور در حدود 5 تا 10 فوت candle (lux 100تا 50 ) مناسب است در طی دوره استراحت، که تحریک نوری داده نمی شوند (ساعت 8 روشنایی ساعت16 تاریکی)، شدت نور باید حدود 0/5 فوت candle (lux 5) باشد.
برای گرفتن نتیجه مطلوب (For maximum canditioniy) در طی دوره استراحت، دوره تاریکی نباید توسط نور حتی برای یک مدت کوتاه قطع شود.
در دانشگاه کالیفرنیا برای کبک‌ها از ساعت 4 صبح تا 10 بعد از ظهر نوردهی انجام می‌شود. پیک تولید 8 ساعت بعد از شروع روشنایی اتفاق می‌افتد.
تقریباً 50 درصد تخم‌ها بین ساعت های 9 صبح یا ظهر و باقیمانده از 1 تا 7 بعد از ظهر گذاشته شود. مدارک کافی وجود دارد که نشان می‌دهد کبک‌ها رامی توان برای دوسال تولید رضایتبخش نگهداری کرد بعد از سن دوسالگی، خصوصیات تولید مثل ( باروری وجوجه درآوری ) یک کاهش رانشان می‌دهد .بعضی از پرورش دهندگان ترجیح می‌دهند که بعضی از نرهای سال اول رابرای سال بعد نگه دارند.

اصول بهداشتی Sanitation
یک برنامه خوب پیشگیری از بیماری سعی می‌کند تجهیزات و ساختمان را تمیز نگهدارد بیمار را جدا کند.
رعایت اصول بهداشتی در به حد اقل رساندن شیوع بیماری‌ها کمک می‌کند:
*انتخاب جوجه های سالم و قوی برای تاسیس مزرعه.
*نگهداری جوجه های جوان در حال رشد جدا از پرندگان بالغ.
*تمیز نگهد اشتن تجهیزات، ساختمان و محوطه ( Pen )
*جوجه یا پرندگان بالغی که از بیرون وارد مزرعه می‌کنیم قبل از اینکه به پرندگان قبلی اضافه کنیم حداقل باید 30 روز در قرنطینه نگهداری کنیم.
*هرگز نباید ازدحام ( شلوغی ) جوجه‌ها یا پرندگان مزرعه داشته باشد .
ازدحام باعث افزایش کافی بالیسم، تخم‌ها ی شکسته، vent Picking، و دیگر مشکلات می‌گردد.
* قرار دادن پرندگان مرده در کوره لاشه سوز یا یک گودال که برای این کار اختصاص داده شده است .
*آماده کردن جیره غذایی مناسب برای همه گروههای سنی
* زمانیکه یک بیماری مشاهده می‌شود باید آن پرندگان را در قرنطینه نگهداری کنیم واز پرندگان بیمار برای تشخیص بیماری در آزمایشگاه نمونه گیری شود.

کاکس ماشین...
ما را در سایت کاکس ماشین دنبال می کنید

برچسب : دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی, کاکس ماشین , دستگاه جوجه کشی خانگی, لوازم دستگاه جوجه کشی, هچر, انواع دستگاه جوجه کشی, تخم نطفه دار, تخم مرغ نطفه دار, egg incubators ,chicken incubator ,incubator for sale ,poultry egg incubator ,eggs hatchery machine ,chick incubator ,hatching incubators for sale ,incubator for chicks ,incubateur ,poulet incubateur ,incubator sale, نویسنده : کاکس ماشین cocksmachine بازدید : 183 تاريخ : چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت: 18:25

پرورش قناری

 

تغذیه:
اصلی ترین دانه مصرفی که می‌ایست همیشه در اختیار قناری قرار گیرد تخم کتان است. تخم کتان دانه‌ا‌ی مقوی و پرانرژی است ولی این دانه به تنهایی نمی‌تواند تمامی نیازهای یک موجود زنده را برآورده سازد بنابراین برای بر طرف شدن این نیازها می‌بایست دانه‌ها و سبزیجات و مکمل‌های ویتامینی و پروتینی گوناگونی را تهیه و در اختیار پرنده قرار دهید . دانه هایی نظیر ارزن – شلغم – کلم – کاهو خرفه – ترب و شاهدانه. سبزیجات و میوه هایی نظیر برگ کاهو- ترب – اسفناج – کرفس – گشنیز – کلم – کدو – سیب – هویج – هلو و لیمو شیرین از منابع مهم کربوهیدراتها، چربیها، پروتینها و ویتامینها به حساب می آیند.
بخش دیگری از غذای قناری که بصورت دستی تهیه می شود مخلوطی است از تخم مرغ و آرد سوخاری بعلاوه شیر خشک، پودر جوانه گندم و سبوس گندم که دان نرم نامیده می شود. ممکن است ارزش غذایی دانه ها به مرور زمان و برحسب شرایط نگهداری تغییر کرده و کاهش یابد بنابر این چهارمین بخش مواد غذایی افزودنی‌هایی مانند مکملهای پروتینی و ویتامین ها می‌باشند که برای جلوگیری از کمبود احتمالی آنها در خوراک پرنده مورد استفاده قرار می گیرند.

انواع دانه های مورد استفاده برای قناری
دقت در تنظیم یک رژیم غذایی متعادل و استفاده از دانه های مخلوط و رعایت اعتدال در خوراندن آن، موجب می‌شود تا ضمن استفاده پرنده از خواص مفید دانه ها، به عوارض ناشی از مصرف زیاد آنها نیز مبتلا نگردد. بهتر است برای این منظور از ظروف انگشتی مخصوصی که در فروشگاهها نیز وجود دارد استفاده کرده و در هر نوبت یک قاشق چایخوری از دانه مورد نظر به قناری داده شود.

1.دانه‌ها با طبیعت گرم :
تخم کتان که به دانه قناری مشهور است طبیعتی گرم دارد و حاوی انواع ویتامین و ترکیبات کربو هیدرات و املاح معدنی می‌باشد. تخم شلغم طبیعتی گرم داشته و سرشار از ویتامین C و املاح معدنی و ضد چاقی بوده و برطرف کننده سرماخوردگی و آسم می‌باشد.
تخم منداب طبیعتی گرم دارد و سرشار از املاح معدنی بوده و مانع از پیچیدن تخم در شکم قناری می‌شود.
تخم گشنیز طبیعتی گرم داشته و اشتها آور و ضد انگل است. تخم شاهدانه طبیعتی گرم دارد. پرچرب و محرک است و بهتر است در جیره غذایی قناری کمتر وارد شود.
تمامی این دانه‌ها برای قناریها قابل استفاده می‌باشند اما اگر توازنی بین مخلوط این دانه‌ها وجود نداشته باشد میتواند موجب بیماری پرنده گردد.

۲.دانه‌ها باطبیعت سرد:
تخم ارزن طبیعتی سرد و خشک دارد و دانه‌ایی است قلیایی و سرشار از پروتئین و منبعی غنی از ویتامین A و فسفر و املاح معدنی گوناگون. تخم کاهو که طبیعتی سرد دارد و دارای املاح معدنی غنی، تامین کننده آهن، اشتها آور، ضد یبوست و بر طرف کننده برونشیت است.
تخم خرفه طبیعتی سرد دارد و دارای املاح معدنی بوده و خاصیت تمییز کنندگی دستگاه گوارش و ضدانگل روده را دارد.تخم کلم قمری طبیعتی سرد دارد و دارای املاح معدنی مفید بوده و یک پاک کننده موثر است تخم اسفرزه نیز دارای طبیعتی سرد بوده و حاوی املاح معدنی و ویتامین های مختلف می‌باشد.

۳. دانه‌ها باطبیعت معتدل:
تخم چغندر یک دانه معتدل می‌باشد و سرشار از ویتامینها و املاح معدنی بوده و خاصیت پاک‌کنندگی دارد.

خواص میوه‌ها و سبزیجاتدر استفاده از سبزیجات و میوه‌ها باید توجه داشت که قبل از استفاده، آنها را کاملا شسته و تمییز کرده و ورطوبت آنها گرفته شود. سبزیجات و میوه‌ها باید بدون لک بوده و مانده و پلاسیده نباشند.میوه‌ها و سبزیجات را میتوان هفته ای یک تا دو بار در جیره غذایی قناریها استفاده کرد. جوانه‌ها کامل‌ترین و حیات‌بخش‌ترین غذاها هستند. دانه‌ها در هنگام جوانه زدن، ‌مملو از ویتامینها و پروتئین‌ها، املاح معدنی غنی، کربوهیدراتها و قندهای طبیعی‌شده و برای مصرف قناریها و مخصوصا جوجه‌های یکماهه بسیار مفید هستند. مصرف سبزیجات و میوه های تازه نیز در جیره غذایی قناری باید وجود داشته باشد اما طبق یک برنامه منظم.
در این بخش درباره خواص و طبیعت بعضی از سبزیجات و میوه‌ها توضیح میدهیم:
برگ کاهوی بدون رطوبت تامین کننده کلسیم و آهن و اشتهاآور و ضدیبوست می‌باشد. برگ کاهو طبیعتی سرد دارد.
برگ تازه و جوان اسفناج، طبیعتی معتدل داشته و تامین کننده آهن و ضد یبوست می‌باشد.
برگ و ساقه کرفس نیز طبیعتی گرم داشته و حاوی سدیم، پتاسیم و کلسیم می‌باشد و به مقدار کم به قناریها داده می‌شود.
برگ گشنیز تازه طبیعتی سرد داشته و حاوی ویتامین C و A و املاح معدنی می‌باشد.
برگ تیزک شاهی نیز طبیعتی گرم دارد و حاوی ویتامین C، کلسیم و ید بوده و ضد آسم می‌باشد.
برگ تیزک آبی نیز همان خاصیت تیزک شاهی را دارد اما مقدار ید آن بیشتر می‌باشد و در درمان برونشیت و آسم بسیار مفید است.
سیب درختی شیرین طبیعتی معتدل دارد و سرشار از ویتامینهای گوناگون بوده و در درمان یبوست و اسهال مفید است.
گلابی طبیعتی معتدل داشته و مملو از ویتامین‌ها و املاح معدنی می‌باشد.
پرتقال شیرین طبیعتی معتدل دارد و حاوی ویتامین C و املاح معدنی می‌باشد و در بهبود و درمان بیماری آسم و سرماخوردگی و برونشیت میتوان از آن استفاده کرد.
هویج تازه طبیعتی گرم دارد و سرشار از ویتامین A و املاح معدنی و رنگدانه است که جلا دهنده‌های قناری می‌باشد.

نور
نور مهمترین عامل برای به بلوغ رسیدن، رشد و تولید مثل و شروع و پایان پرریزی قناری‌ها می‌باشد. اگر ارزش نوردهی صحیح و مناسب بیش از یک تغذیه خوب نباشد کمتر هم نخواهد بود بنابراین چگونگی نور دادن در فصول مختلف سال یکی از عواملی است که در موفقیت شما نقش بسزایی دارد. همانطور که طول روز از ابتدای فصل تابستان تا انتهای فصل پاییز سیر نزولی در پیش می‌گیرد در فصل زمستان و بهار سیر صعودی خواهد داشت در نتیجه می‌توان اختلاف این کاهش و افزایش را محاسبه نمود. این اختلاف حدودا زمانی معادل پنج ساعت است، با دانستن اینکه کوتاهترین روز سال حدود ده ساعت و بلندترین روز سال تقریبا پانزده ساعت بطول می‌انجامد، نتیجه می‌گیریم که برای جلوگیری از خستگی مفرط در طول دوران تولید مثل نباید پرنده‌ها روزانه بیش از پانزده ساعت بیداری داشته باشند و به آرامش و استراحت نیز نیاز دارند. نکته مهم دیگری که باید مد نظر داشته باشید چگونگی نور دادن یا کاهش و افزایش زمان نوردهی است. همانطور که با تغییر فصل از تابستان تا اواخر پاییز بتدریج زمان نوردهی کاهش می‌یابد برای افزایش آن و به بلوغ رسیدن پرنده‌ها باید پنجاه روز قبل از جفت اندازی به این کاراقدام نمایید. روش کار به این گونه است که هفته اول یک ربع و هفته دوم نیم ساعت و هفته‌های سوم و چهارم و پنجم یک ساعت برای هر هفته و در دوهفته پایانی به ترتیب نیم ساعت و یک ربع به زمان نوردهی افزوده می‌شود و در صورتی که بخشهای دیگر را به خوبی مدیریت کرده باشید از چهل وپنجمین روز بعد از شروع نوردهی پرنده‌های نر و ماده همگی آمادگی خود را برای تولید مثل نشان خواهند داد.

دمای محیط
نقش دما حفظ مقاومت پرنده در مقابل بیماریهاست کاهش وافزایش دما باعث بوجود آمدن مشکلاتی می‌گردد و هر دو صورت آن را استرس می‌نامند بعلاوه اینکه دما همانند تغذیه و نور در شروع تولک رفتن و پایان آن نقش خاص خود را ایفا می‌کند. حداکثر دمای مناسب محیط 35 درجه سانتیگراد و حداقل 18 درجه سانتیگراد دمایست که می‌توان پرنده را با آرامش خیال نگهداری نمود. 35 درجه دما برای تولک رفتن و 18 درجه برای قطع کامل پرریزی مناسب است اما فصل تولید مثل زمانیست که کاهش و افزایش دما پذیرفتنی نیست وپرنده احساس راحتی و زندگی طبیعی و آرام را نخواهد داشت. بنابر این دمای مناسبی که پرنده می‌تواند دوران تولید مثل را در آن دما به راحتی پشت سر بگذارد بین 21 تا 24 درجه سانتیگراد است.

بهداشت
یکی دیگر از ارکان مهم در مدیریت گله‌ها حفظ نظافت و بهداشت می‌باشد بنابر این مسائلی که باید مورد توجه پرورش دهنده و مدیر خوب قرار داشته باشد نکاتی است که در زیر به آنها اشاره می‌شود:
1- شناخت عوامل بیماری‌زا و حذف آنها
2 شناخت نکات بهداشتی و رعایت آنها
3- شناخت آنتی بیوتیکها و ویتامین‌ها و روش مصرف آنها
4- شناخت چرخه زندگی و نیاز‌های پرنده ای که نگهداری می‌کند
قناری‌های آزاد در طبیعت دوست دارند که بر روی چمن‌های مرطوب غلت بزنند و بدین ترتیب خودشان را تمیز کنند. در برخی از موارد به علت طولانی شدن فواصل بین آب‌تنی ممکن است برخی از پرنده‌ها میل به آب تنی را از دست بدهند و یا جوجه‌هایی که برای اولین بار با ظرف آب‌تنی آشنا می‌شوند ممکن است رغبتی به این کار نشان ندهند. اما کلا آب‌تنی خصوصا در فصول گرم سال و هنگام پرریزی بسیار ضروری است. چرا که موجب تحریک رشد سریع پرهای جدید می‌گردد. آب تنی پرنده ماده در اواخر دوران خوابیدن بر روی تخم‌ها باعث مرطوب شدن سطح پوسته آن شده و ضمن کاهش از دست رفتن آب موجب خروج راحت تر جوجه از تخم می‌گردد. بعد از استحمام پرنده به آراستن خود می‌پردازد. پرهای خود را پوش داده می‌لرزاند و با نوک خود آنها را مرتب می‌کند. سپس به کمک منقارش مواد چربی مترشحه از غده خاصی که در بالای محل اتصال دم به بدنش قرار دارد و اوروپیژیال (Uropygial) نامیده می‌شود را روی کلیه پرهایش می‌مالد. این روغن باعث براقی پرهای قناری شده و به عنوان یک ماده محافظ طبیعی عمل می‌کند. بعضی از پرنده‌های دست آموز عادت به استحمام در زیر شیر آب ظرفشویی آشپزخانه دارند و از ریزش جریان آب بر روی بدنشان بسیار لذت می‌برند. از اینرو بسیار طبیعی است که با شنیدن صدای جریان آب به سوی ظرفشویی پرواز کنند. یکی از راه‌ها آشنا کردن پرندگان با ظرف آب تنی گذاشتن برگ کاهوی مرطوب در کف قفس است تا پرنده خود را بر روی آن مالیده و پر و بالش را تمیز نماید. راه دیگر گذاشتن یک قطعه یخ بر روی قفس و قرار دادن ظرف آب تنی (با مقدار کمی آب) در زیر آن بر روی کف قفس است تا با آب شدن یخ و چکیدن قطرات آب پرنده نسبت به آب‌تنی تحریک شود. همچنین می‌توان ظرفی حاوی آب با درجه حرارتی حدود دمای اتاق و با عمقی کم به طوری که پرنده بتواند داخل آن آب تنی کند کف قفس قرار داده تا پرنده درون آن استحمام نماید.
پس از استحمام به علت ریختن آب بر روی کف قفس خشک کردن و یا تعویض پوشش کف آن ضروری می‌باشد.

پرورش و جوجه‌کشی:

دوران جنینی

زندگی درون تخم دوران جنینی نامیده می‌شود و سیزده روز طول می‌کشد , پس از سیزدهمین روز و در ابتدای روز چهاردهم جوجه پوسته تخم را شکسته و از آن بیرون می‌آید و دوران زندگی جدید خود را که دوره رشد نام دارد آغاز می‌کند .

دوران رشد

دوره رشد جوجه قناری حدود 60 روز طول می‌کشد ولی تنها 25 تا 30 روز از این دوره دوماهه را توسط والدین تغذیه می‌شود در این مدت کوتاه رشد جوجه چنان سریع است که تقریبا به چهل برابر وزن خود در زمان تولد می‌رسد . روزهای باقیمانده از این دوران برای کسب تجربه نسبت به محیط اطراف – رویش کامل پرها و استقلال برای ادامه حیات پرنده جوان بسیار حساس و ارزشمنداست.

دوران بلوغ
پس از 60 روزگی وشروع مرحله سوم، پرریزی و تولک رفتن پرنده جوان آغاز می‌شود. این پرریزی منحصرا پرهای تنه پرنده را شامل می‌شود ولی پرنده پرهای پرواز خود را از دست نمی‌دهد در این هنگام رشد جسمی و محسوس پرنده پایان یافته و پرنده مرحله جدید زندگی خود را که اصطلاحا عقل‌رس شدن است آغاز می‌نماید. پرنده جوان رفتار‌های اجتماعی و شرایط زندگی گروهی را در این دوران فرا می‌گیرد. همچنین رشد غدد تناسلی در این دوران شروع و تا بلوغ کامل پرنده ادامه می‌یابد. سن بلوغ معمولا بر حسب نژاد‌های مختلف بین 6 تا 8 ماه است ولی دیده شده که در نژادهای سبک نظیر قناری‌های رنگی پرنده در 5 ماهگی هم قدرت تولید مثل به دست می‌آورد.

دوران تولید مثل
در این دوره قناری‌های نر و ماده با رفتارهای خود آمادگی خود را برای تولید مثل نشان می‌دهند ماده‌ها بیقراری می‌کنند و نرها با ولعی خاص به آواز خوانی مشغول هستند. در این زمان وبعد از جفت‌اندازی پرنده‌هایی که خود زمانی نیازمند مراقبت بودند به مراقبت از جوجه‌های خود می‌پردازند. با اولین سری تخم‌گذاری پرنده نر و ماده کم تجربه، همانند والدین خود کسب تجربه می‌کنند و مرحله جدید را می‌آموزند. بنا بر این بهتر است یکی از جفتها را مسن‌تر و کار کشته‌تر انتخاب کنید تا هم شما و هم جفت کم تجربه دردسر کمتری را برای بزرگ کردن جوجه‌ها تحمل نمایید.

برای جفتگیری و جوجه کشی مناسب از قناری به نکات ذیل توجه کنید:
۱- قناری نر و ماده باید کاملاً آماده باشند .
۲- قناری نر به قفس قناری ماده هدایت شود.
۳- محیطی آرام و به دور از رفت و آمدهای غیر ضروری برای جفتها فراهم شود.
۴- دو ماه قبل از جفتگیری قناریها تحت رژیم غذایی مناسب قرار گیرند تا جوجه‌های سالم و قوی بدهند و خودشان نیز در این دوران بیش از حد ضعیف نشوند
۵- دو قناری که دارای عیب مشترک می‌باشند نباید با یکدیگر جفت شوند.
۶- از نظر جثه باید هر دو یا یکی از جفتها دارای اندامی قابل ملاحظه باشد.
۷- برای جفتگیری از دو قناری با رنگهای مخالف یا متباین استفاده شود.
۸- قناریها باید کاملاً سالم و قوی باشند و اثری از کسالت و بیماری در آنها نباشد.
۹- دمای محیط برای جفتگیری بین 21 تا 25 درجه سانتیگراد باشد.
۱۰- بهترین موقع برای جفت کردن قناریها نیمه فروردین ماه است و حتی الامکان از اسفند ماه نباید زودتر جفتگیری انجام شود. اما اگر درجه حرارت اتاق قناریها ثابت باشد و آمادگی قناریها برای جفت‌گیری زیاد باشد باید هر چند روز هم از موعد جفت گیری زودتر باشد، از این عمل جلوگیری ننمود چون باعث خراب شدن و تولک رفتن قناری می‌شود.
۱۱- پرنده هایی را برای جفت انداختن انتخاب کنند که در رده های مختلف سنی قرار دارند. یک نر جوان را با ماده ای که یکسال دارد در و یا بر عکس جفت کنید .
۱۲- در حد امکان یکی از جفتها تجربه یک دوره جفتگیری موفق را داشته باشد. در صورت امکان از قناری ماده‌ای که سابقه بزرگ کردن جوجه را دارد استفاده کنید.
۱۳- مصرف برگ کاهو در زمان جفتگیری فراموش نشود.
۱۴- لانه تخمگذاری را روزچهارم یا پنجم در قفس بگذارید چون ممکن است قناری ماده تا زمان تخمگذاری چند بار لانه را بسازد و خراب کند و در نهایت خسته شده و لانه مناسبی نسازد و یا اینکه تخم بدون نطفه بگذارد.
۱۵- هفته‌ای یک بار و به مقدار کم هفت تخم در ظرف شصتی در اختیار جفتها و جوجه‌هایشان قرار گیرد.
۱۶- وقتی قناری ماده تخم گذاشت هر چه زودتر و به آرامی آنرا با تخم مصنوعی یا تخم بدون نطفه یا فاسد شده عوض کنید و این کار را تا آخرین تخم تکرار کنید وقتی قناری آخرین تخم را گذاشت تخمهای اصلی را به زیر قناری ماده برگردانید تا جوجه‌ها در فاصله زمانی کوتاهی از هم متولد شوند.
۱۷- هفته‌ای دو بار غذای تخم‌مرغی دراختیار جفتها قرار گیرد و به محض تولد جوجه‌ها هر روز از غذای تخم‌مرغی استفاده شود.
۱۸- از قناری خوش آواز جهت آموزش جوجه‌ها استفاده شود تا قناریهای خوش آوازی تکثیر شوند.
۱۹- از داروهای تقویتی این دوره به طور صحیح استفاده گردد.

پر ریزان (تولک):
پر ریزان را نمی‌توان به عنوان بیماری تلقی نمود بلکه پدیده ای است طبیعی که در آن پرهای قدیمی ریخته و توسط پرهای جدید جایگزین می‌شوند. اما پرنده در زمان تولک رفتن نسبت به بیماری‌ها بسیار ناتوان است. بروز بیماری نیز اختلالاتی در امر پرریزان بوجود خواهد آورد. پرنده در وضعیت پرریزان طبیعی آواز نمی‌خواند. پس از تعویض پرهای پوشش بدن پرهای کوچک عوض می‌شوند. هنگامی که پرهای پرواز در بالها و پرهای هدایت در دم نو گشتند پرنده شروع به تعویض پرهای بزرگ خود خواهد کرد. تولک رفتن در فاصله اواخر مرداد تا اوایل مهر ماه انجام می‌شود. پرنده باید ظرف مدت ۶ الی ۸ هفته پرهایش را کاملا تعویض نماید. در صورتی که این مدت زمان بطور محسوسی به درازا انجامد سوخت و ساز بدن پرنده صحیح انجام نگرفته و خلاصه ایرادی در امر نگهداری وجود داشته است. تنظیم و تصحیح این مسئله از امروز به فردا میسر نمی باشد. الگوی ریختن و درآمدن پرها به این صورت است که از ناحیه سر شروع شده و بعد گردن و تنه و پاها و بالاخره در آخر دم و بالها را شامل می‌شود. این امر پرواز پرنده را محدود کرده و یک بار اضافی بر روی متابولیسم بدن پرنده می‌باشد. بعضی وقت‌ها تولک رفتن بی موقع پرنده می‌تواند ناشی از قرار گرفتن پرنده در معرض گرمای شدید باشد. البته گاهی نیز به علت ترس و یا مصرف دانه‌های نامناسب بروز می‌کند. در این مواقع باید پرنده را از منابع گرمازا و رادیاتور‌ها دور نمود و غذای او را چک کرده تا از نظر ترکیب و کیفیت مناسب باشد.

تغذیه زمان تولک:
لازمه پرریزان منظم و نرمال تغذیه صحیح و متنوع توام با ویتامین‌ها و املاح معدنی و مواد دیگر است. اما به هر صورت می‌توان پرنده را برای پشت سر گذاردن پر ریزان بد و ناقص کمک کرد. برای این منظور میتوانید از موادی نظیر آویزانول (Avisanol) و ویتالینوکوئل (Vitalinoquell) و یا داروهای تقویتی دیگر مخصوص تولک رفتن استفاده کرده و به آب و خوراک آنها اضافه نمایید. همچنین غذاهای آماده و مناسبی برای جایگزین شدن سریع پرها در بازار‌های بین المللی موجود است که می‌توان تهیه و مصرف نمود. جهت تقویت پرنده می‌توان روزانه یک قطره روغن ماهی به غذای او اضافه نمود. ولی باید توجه داشت که مقدار دانه آغشته به روغن آنقدر کم باشد که در طی ۱۲ الی ۲۴ ساعت مصرف شود.
همچنین میزان کمی ویتامین E نیز به جیره اضافه شود تا دچار اختلالات تولیدمثلی نشود. در عین حال باید مراقب بود تا مبادا پرنده بیش از حد چاق شده و زیر پوست شکم و بالطبع سایر نواحی بدن چربی ذخیره شود. ممکن است پس از هربار تولک رفتن پرنده قدرت و میزان خواندنش کمتر شود که در این رابطه کار اساسی نمیتوان انجام داد. بجز اینکه رژیم غذایی او چک شده تا بیش از حد چرب یا پر انرژی نبوده و باعث چاق و تنبل شدن پرنده پرنده نگردد.
بطور کلی وقتی پرنده‌ها تولک می‌روند یک سری فعل و انفعالات سوخت و سازی (آنابولیکی و متابولیکی) در بدن به وقوع می‌پیوندد که در اکثر موارد موجب می‌شود ضایعات جزیی موجود در اندام‌های مختلف بدن برطرف شده و اندام‌ها و عضو‌های بدن با تجدید قوای دوباره شروع به فعالیت کنند. شاید تا حدودی بتوان آن را به روند خزان درختان در فصل پائیز و رویش مجدد در ابتدای بهار تشبیه کرد. البته شدت تغییرت در دوران لک در حد تغییرات درختان به هنگام خواب زمستانی نیست ولی تا حدودی غیر فعال شدن و فعالیت مجدد دستگاه تولید مثلی پرنده در طی دوران لک مشابه با روند خزان درختان می‌باشد. به عبارتی همانطور که درخت برگ آفت زده و ناتوانش را با برگ‌های سالم و جوان تعویض میکند پرنده نیز در ظاهر پرهای شکسته و کهنه خود را با پرهای جدید و سالم تعویض می‌کند. در حین این روند سلولهای فرسوده و ناتوان دستگاه تناسلی نیز از بین رفته و بعد از لک توسط سلول‌های جدید و جوان فعال جایگزین می‌شوند. بدین ترتیب اگر ضایعات جزیی در دستگاه‌های مختلف بدن از جمله دستگاه تناسلی موجود باشد در طی دوران لک از بین می‌رود.

چند نکته مهم
۱- بهترین زمان برای خریدن قناری برای جوجه کشی و ازدیاد نسل پاییز است .
۲- الزاما باید جفت‌ها حداقل شش هفته قبل از اغاز دوره جفت گیری انتخاب و آماده بهره برداری
شود. در طول این مدت جفت‌ها در عین حال قادر خواهند بود تا خود را با آب و هوا و شرایط
محیطی موجود وقف داده و با آرامش خاطر جفت‌گیری کنند.
۳- قناری داران با تجربه ترجیح می‌دهند پرنده هایی را جهت جفت‌گیری به کار گیرند که در رده مختلف سنی قرار دارند. مثلا یک نر جوان با ماده‌ای که متجاوز از یک سال عمر کرده است را با هم قرار می‌دهند و یا بالعکس. چون تجربه‌ای که پرنده سالخورده داره موجب میشه تا مراحل جفت‌گیری به آسانی طی شود.
۴- به طور معمول می‌توان دو جوجه کشی در سال را حد طبیعی دانست.
در هنگام خرید برای شناسایی جنس و قدرت باروری پرنده:
پرنده را گرفته و با دهان به پرهای ناحیه شکم قناری بدمید یک پرنده سالم نر که آمادگی لازم برای جفت‌گیری را داشته باشد دارای زائده خاصی (spike) در اطراف کلوآک یا ناحیه مقعدی cloaca است که این زائده به صورت یک برجستگی در پرنده آماده برای جفت‌گیری به وضوح دیده می‌شود. ناحیه شکمی کمی فرو رفته بوده و دارای رنگ گوشت طبیعی می‌باشد.
چنانچه روده‌ها متورم بوده و به وضوح در زیر پوست قابل رویت باشد (احتمالا به رنگ قرمز و ملتهب) می‌توان یقین حاصل نمود که پرنده بیمار است. استخوان جناغی باید کاملا به وسیله عضلات جانبی در میان گرفته شده باشد و با تماس نوک انگشتان باید احساس شود که تمامی ناحیه سینه پر و فاقد حفره و فرو رفتگی باشد. چنانچه استخوان جناغ به صورت یک استخوان تیز بیرون زده باشد نشانه بارزی از لاغری مفرط پرنده است که چنین پرنده‌ای را می‌توان بیمار و نامناسب تشخیص داد.
بدن پرنده ماده تا حدی کشیده‌تر بوده و ناحیه مقعد یا کلوآک آن به واضحی پرنده نر نیست چنانچه در ناحیه مزبور برجستگی دیده شود بیشتر متوجه دم پرنده است.

کاکس ماشین...
ما را در سایت کاکس ماشین دنبال می کنید

برچسب : دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی, کاکس ماشین , دستگاه جوجه کشی خانگی, لوازم دستگاه جوجه کشی, هچر, انواع دستگاه جوجه کشی, تخم نطفه دار, تخم مرغ نطفه دار, egg incubators ,chicken incubator ,incubator for sale ,poultry egg incubator ,eggs hatchery machine ,chick incubator ,hatching incubators for sale ,incubator for chicks ,incubateur ,poulet incubateur ,incubator sale, نویسنده : کاکس ماشین cocksmachine بازدید : 176 تاريخ : چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت: 18:25

نکاتی راجع به جوجه‌کشی بوقلمون 

 

تهیه جوجه بوقلمون
جوجه بوقلمون را می‌توان مانند جوجه مرغ به وسیله جوجه‌کشی طبیعی یا جوجه‌کشی مصنوعی تهیه کرد. در پرورش صنعتی بوقلمون معمولا از جوجه‌کشی مصنوعی استفاده می‌شود.

 

تخم‌ها باید دارای اندازه مناسب برای جوجه‌کشی باشد .

حرارت نامناسب، نگهداری طولانی و بالاخره دستکاری و تکان شدید تخم باعث نابودی جنین داخل تخم می‌شود.

مدت جوجه دراوری در بوقلمون 28 روز است. معمولا جوجه‌ها از روز 27 شروع به نوک زدن و درآمدن از تخم می‌کنند.

تشکیلات جوجه‌کشی باید از سطح بهداشتی بالایی برخوردار باشد.

ضدعفونی دستگاه و تخم‌ها باید قبل و بعد از هربار جوجه‌کشی انجام شود.

حرارت لازم برای جوجه‌کشی 37-38 درجه سانتیگراد می‌باشد.

رطوبت نسبی باید در حدود 60درصد در 24 روز اول و 70 درصد در 4 روز آخر باشد.

عمل چرخاندن و تهویه نیز باید بصورت مطلوب انجام شود.
نکات مهم در جوجه‌ریزی
بستر با ضخامت 8 سانتی‌متر از تراشه و چوبهای تمیز اشباع، خشک و عاری از آلودگی‌های خارجی و گرد و خاک.
مادر مصنوعی با 38 درجه سانتی گراد و حرارت سالن 22 تا 26 درجه سانتی گراد و گارد محافظ بقطر 4 متر جهت 250 قطعه جوجه یکروزه بمدت یک هفته تعداد 4 عدد آبخوری داخل گارد.
یک ساعت استراحت در صورت انتقال از یک سایت طولانی و سپس جوجه‌ریزی و دادن آب و دادن خوراک یک ساعت بعد از جوجه ریزی.
دادن خوراک یک ساعت بعد از جوجه‌ریزی
توجه خاص به درجه‌ها و معرفی منابع حرارتی، آب و خوراک، جلوگیری از ورود موش و سایر پرندگان وحشی
ساختمان اداری و مسکونی داخل مزرعه احداث شود، ایجاد حوضچه ضدعفونی به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودی سالن‌ها استفاده از چکمه و لباس مناسب
فضای مورد نیاز جوجه یک روزه تا 8 هفته، 8قطعه در هر متر مربع و از 8 هفته تا پایان دوره پرورشی، حد اکثر تا4 قطعه در هر مترمربع.

(قرقاول)
در ابتدا باید توجه داشت که هرچند تجربه‌های حاصله طی چندین سال پرورش در جای خود مفید و موثر خواهد بود، اما همیشه ممکن است با مواردی متفاوت از قبل روبه رو شویم. چنانکه کسب موفقیت طی یک دوره پرورش بمعنی عاری از مشکل بودن سایر دوره‌ها و مراحل نخواهد بود. اما پیشگیری قبل از درمان توصیه‌ای است بسیار ارزنده که می‌تواند بعنوان عاملی بازدارنده در بروز هرگونه مشکل و رویداد مدنظر قرار گیرد.

فضای پرورش:
بستر پرورش باید حتی المقدور سر پوشیده و دارای کف بتنی باشد. اما برای جوجه‌ها یا گله‌های محدود، کف چوبی هم مناسب به نظر رسیده که متضمن شرایطی نظیر کیفیت چوب و فواصل تمیزکاری کف آن می‌باشد. در صورتی که قبلا در بستر ماکیانی از قبیل مرغ یا بوقلمون نگهداری می‌شده، باید کاملا کف بستر را از هرگونه مواد ضایعاتی و کود زدوده و گندزدایی نمود. به هر حال پس از هر نوبت پرورش باید سالن را تمیز و ضدعفونی نموده و چند روزی قبل از جایگزین جوجه‌های جدید، دمای آن را به حد مطلوب رسانده و بستر را خشک و بدون رطوبت نگه داشت. زیرا بستر خیس یا مرطوب استارت شیوع بیماریهایی نظیر کوکسدیوز بوده که درمان آن چندان سهل نمی‌باشد.

منابع گرمازا:
برای جوجه‌های ۱-۳۰روزه می‌توان از منابع گرمازا نظیر لامپ یا هیتر‌های آویزان استفاده نمود. برای مثال از لامپ‌های حرارتی ۲۵۰ وات می‌توان برای ۲۵۰ جوجه استفاده نمود. اما گزینه ایده‌آل آن است که از لامپ‌های حرارتی پشت جیوه ای قرمز استفاده نمود. زیرا از مزیت‌هایی همانند مصرف کمتر برق(۶۰ وات)، نور قرمز (ضدقارچ و باکتری) و همچنین گرمای بیشتری برخوردار است. به منظور تنظیم فاصله منابع گرمازا تا کف سالن، باید وضعیت جوجه‌ها را بررسی نمود. به طوری که اگر جوجه‌ها در زیر منبع حرارتی تجمع کرده باید فاصله را کاهش‌ (افزایش دما) و در صورتی که به اطراف پراکنده شده، باید آنرا افزایش داد (کاهش دما). در اغلب موارد مشکلات ناشی از سرما بوده اما باید توجه داشت که گرمای بیش از حد موجب خشکی عضلات جوجه‌ها و مرگ زودرس آنها می‌گردد. در صورت استفاده از لامپ‌های حرارتی باید در نظر داشت چنانچه هر یک از لامپ‌ها سوخته باشد یا اتصالی در مدار آنها ایجاد گردد، منجر به افت دما گردیده که در مواقع بحرانی جوجه‌ها روی هم ریخته و درصدی از تلفات بعلت خفگی را در پی خواهد داشت.

گارد یا محافظ جوجه ها:
این مبحث تنها مربوط به جوجه‌های ۱-۱۰ روزه می‌باشد. به طوری که باید با ایجاد گارد از جنس توری یا سایر وسایل همانند مقوا یا بلوک سفال، جوجه‌ها را در نزدیک منبع حرارتی نگه داشت. این عمل باید تا زمانی ادامه یابد که جوجه‌ها به طور کامل با فضا آشنا شده و در صورت رها شدن از داخل محفظه گارد، قادر به پیدا کردن منبع حرارتی باشند. ارتفاع گارد باید قریب به ۳۰ سانتیمتر و شکل آن به صورت مدور باشد به طوری که ۴ گوشه بستر که محل اصلی جمع شدن جوجه‌ها می‌باشد حذف گردد. گارد (محافظ) را باید زمانی برداشت که جوجه‌ها قادر به پریدن از روی آن بوده که اغلب در ۱۰ روزگی به بعد می‌باشد. فضای گارد را باید همیشه تمیز نگه داشت و از خیس شدن یا کثیفی بیش از حد آن جلوگیری نمود.

ظروف آبخوری و دانخوری:
ظروف آبخوری و دانخوری، حتی‌الامکان باید از جنس پلاستیک باشد زیرا در برابر خمیدگی یا شکستگی مقاوم بوده و به سهولت می‌توان آنرا تمیز نمود. ظروف دانخوری جوجه‌ها در چند روز اول باید پهن و سینی مانند باشد تا براحتی بتوانند به خوراک دسترسی داشته و همچنین پنجه‌های خود را با به هم زدن دان تقویت نمایند. اما با بالا رفتن سن جوجه‌ها باید از ظرف کشیده و دهن باریک جهت جلوگیری از ضایعات و هرز رفتن خوراک استفاده نمود. در کنار ظروف دانخوری، برای هر ۵۰ جوجه باید ۲ تا ۳ ظرف آبخوری را تعبیه نمود.

تغذیه:
خوراک مصرفی در دوره پرورش، بخش اعظمی از هزینه‌های این دوره را شامل می‌شود. لذا ترکیب و چگونگی تهیه آن بسیار حائز اهمیت است. باید توجه داشت که هرگز از خوراک سایر ماکیان بالاخص مرغ استفاده نگردد. دان مورد استفاده جوجه قرقاول‌ها باید دارای ۲۸% پروتئین و در سنین بالغ ۲۴% باشد. همچنین از تازه بودن و ترکیب ایده آل دان باید اطمینان حاصل نمود. زیرا اثر مطلوب اکثر مواد معدنی و ویتامین‌های موجود در خوراک پس از مدتی طولانی از بین رفته و فاقد ارزش غذایی می‌باشد. گندم، سویا و ذرت از ترکیبات اصلی خوراک قرقاول می‌باشد.

دارو و درمان:
بهترین اقدامات درمانی برای دوره‌های پرورش، اعمال مدیریت صحیح می‌باشد. به طوری که غذای مطلوب و آب تازه بهترین ر‍‍ژیم درمانی برای حصول نتایج ایده آل خواهد بود. از آنجایی که ۸۰% خون را آب تشکیل می‌دهد، لذا می‌توان در نظر داشت که آب مصرفی چه تاثیری را در پی خواهد داشت. آب مصرفی گله هر صبح و هر شب باید تعویض و ظروف آن هر ۲ روز یکبار تمییز و ضدعفونی گردد. در صورت اصرار به مصرف محلول‌های درمانی، می‌توان از مخلوط ویتامین الکترولیت استفاده نمود.

کنیبالیسم (همخواری):
مسئله کنیبالیسم یا پرکنی در بین ماکیان پرورشی رایج و معمول تلقی گردیده که آن را می‌توان با توجه به ۲ نکته تحت کنترل قرار داد. محرک اولیه عمل پرکنی (همخواری) و مراتب حاد آن شلوغی گله یا فضای کوچک و نامناسب بستر می‌باشد. همچنین نور شدید، تهویه نامطلوب و فقر پاره‌ای از مواد تغذیه همچون نمک می‌تواند عاملی جهت شیوع کنیبالیسم تلقی گردد. در صورت شیوع کنیبالیسم باید آن را سریعا در مراحل آغازین متوقف نمود که در غیر این صورت، کنترل آن دیگر میسر نخواهد بود. هنگام مشاهده عامل کنیبالیسم باید نور بستر را با پوشاندن پنجره‌ها و منافذ درب‌ها، کم و تاریک‌تر نمود. به حدی که تنها قادر به تشخیص و یافتن ظروف آب و غذا باشند. همچنین در صورت امکان باید بستر را گسترش داده یا تعدادی از گله را به مکانی دیگر انتقال داد. چنانچه هریک از راهکارهای فوق موثر واقع نگردد، باید گله را نوک چینی نمود. این عمل بسیار حساس بوده و تبحر خاص خود را می‌طلبد. به طوری که تنها باید نوک بالا را تا قسمت استخوانی قطع نمود. در صورتی که پس از نوک‌چینی، خونریزی مشاهده گردد، می‌توان از نیترات نقره به منظور جلوگیری از آن استفاده نمود. اما در مبحث کنیبالیسم بهترین راهکار جلوگیری از بروز آن می‌باشد که بدین منظور باید به طور متناوب گله را چک نمود. با توجه به اینکه کنیبالیسم از قسمت پشت شایع است، لذا از ۱۵ روزگی به بعد باید هر چند روز یکبار تعدادی از گله را جدا نموده و وضعیت پرهای پشت آنها را بررسی نمود.

انتخاب تخم برای جوجه‌کشی:

به منظور انتخاب بهترین تخم‌ها جهت جوجه گیری باید به مشخصاتی از گله تخمگذار توجه داشت که در ذیل بیان می‌گردد.

روند توسعه نرمال گله و همچنین حصول اطمینان از شرایط بهداشت و سلامت کامل آن.

سازگار با شرایط جفتگیری (جفت نر انتخاب شده) و تولید تخم با درصد بالای نطفه‌داری

عدم اختلال در فرایند جفتگیری

تغذیه شده با جیره مناسب گله مولد

عدم همخونی گله به طوری که در حد (F1) باشد.

از ذخیره و نگهداری تخم‌های بیش از حد درشت یا ریز باید خودداری نمود زیرا تخم‌های بیش از حد رشت درصد هچ پایین را داشته و تخم‌های ریز نیز جوجه‌هایی با جثه ضعیف و کوچک را به بار می‌آورد.

از ذخیره و نگهداری تخم‌های با پوسته نازک یا ترک خورده باید خودداری نمود. زیرا اینگونه تخم‌ها رطوبت مورد نیاز جهت رشد جنین را به سختی در خود نگه داشته و از سوی دیگر احتمال وقوع بیماریهای ارگانیسمی در تخم‌های ترک خورده افزایش می‌یابد.

از قراردادن تخم‌های با شکل غیر معمول در دستگاه باید خودداری و تنها از تخم‌های تمیز و سالم برای جوجه‌کشی استفاده نمود. شستن تخم‌ها یا تمیز کردن آنها با پارچه مرطوب توصیه نمی‌گردد، زیرا با شستن تخم پوشش محافظ آن از بین رفته و منافذی برای ورود انواع باکتری که عامل بیماریهای ارگانیسمی بوده، ایجاد می‌گردد.

ذخیره و مراقبت از تخم:
در بسیاری از موارد، توجهات تنها معطوف به دوره جوجه‌کشی بوده و مراقبت خاصی از تخم‌های ذخیره شده برای قرار گرفتن در دستگاه بعمل نمی آید. در حالی که مدت زمان ذخیره و نگهداری بیشتر از زمان جوجه‌کشی حائز اهمیت می‌باشد. زیرا حتی در این زمان نطفه تخم بعنوان یک جنین، زنده و در حال زیست بوده و هرگونه غفلت و عدم رعایت نکات مربوطه موجب هچ ناموفق و یا مشکلاتی اعم از مرگ جنین یا نقص عضو و مشکلات ارگانیسمی می‌گردد. لذا در مدت زمان نگهداری تخم‌ها باید نکات زیر را مد نظر قرار داد.

تخم‌ها را باید حداقل روزی ۳ بار جمع آوری نمود. اما در صورتی که دمای روز به بالای ۸۵F رسیده، باید دفعات جمع آوری را به ۵ مرتبه افزایش داد. تخم‌ها را به طور کلی ۲ تا ۳ دفعه در صبح و ۱ تا ۲ دفعه در بعد از ظهر جمع آوری نمایید.

تخم‌های دارای آلودگی اندک همانند لکه خون روی پوسته، ذرات کود چسبیده یا گرد و غبار بستر را می‌توان با ساب زنی توسط کاغذ سنباده نرم برای زمان جوجه‌کشی ذخیره و آماده نمود.

تخم‌ها را باید در شرایط مرطوب و خنک (دمای ۱۵ – ۱۴) (رطوبت ۷۵ – ۷۳ درصد) نگهداری نمود.

تخم را باید به حالتی در شانه‌های ذخیره قرار داد که انتهای کوچک تخم رو به پایین باشد.

در صورت ذخیره تخم‌ها برای مدت زمانی بیشتر از ۶-۵ روز، باید آنها را روزی ۲-۱ بار چرخاند و وضعیت آنها را بررسی نمود. بهترین زمان برای نگهداری تخم‌ها ۸-۷ روز بوده و حداکثر تلرانس آن ۱۲-۱۱روز بوده که توصیه نمی‌گردد. زیرا با گذشت زمانی بیشتر از آن، درصد هچ تخم‌ها افت می‌نماید. هنگام انتقال تخم‌ها از اتاق ذخیره به دستگاه، باید اندکی تامل نمود تا دمای تخم‌ها که تقریبا ۱۵ درجه می‌باشد با دمای معمول هوا منطبق گردد. زیرا در غیر این صورت، انتقال ناگهانی تخم‌ها از محفظه ذخیره به دستگاه باعث افزایش شدید دما شده که موجب کندانس رطویت و وارد آمدن شوک خسارت باری به تخم‌ها می‌گردد.

دستگاه جوجه‌کشی:

برای واحد‌های بزرگ می‌توان دستگاه ستر و هچر را به صورت مجزا در نظر داشت و در مورد واحد‌های مبتدی یا دارای ظرفیت محدود می‌توان از یک دستگاه جوجه‌کشی دارای شانه‌های ستر و سبد‌های هچر استفاده نمود. به طوری که بعد از ۲۱ روز تخم‌ها از شانه‌های ستر برداشته شده، به سبد هچر انتقال یافته و در داخل دستگاه قرار می‌گیرد. اما آنچه در این میان حائز اهمیت است محل استقرار دستگاه در فضای مسقف و بسته بوده که دارای سیستم تهویه مطلوب جهت فراهم آوردن هوای تازه می‌باشد. در کنار تهویه نامطلوب، چرخش تخم و گندزدایی دستگاه و تخم ها، اغلب مشکلاتی که در زمان هچ روی می‌دهد ناشی از بی‌دقتی در کنترل دما و رطوبت دستگاه می‌باشد. به طوری که دما و رطوبت بیش از حد کم یا زیاد طی فاصله زمانی خاصی در رشد و وضعیت زیستی جنین تاثیر گذاشته و می‌تواند مشکلاتی نظیر مرگ جنین، ضعف یا خروج سخت جوجه از تخم را به بار آورد. در دستگاههای تمام اتوماتیک که دارای فن جریان هوا می‌باشد، بهترین دما تا ۲۱ روز۹/۹۸ F با تلرانس ۵/۰ F می‌باشد. باید در نظر داشت که گرمای بیش از حد دستگاه یا موجب مرگ جنین در اثر تبخیر زود هنگام رطوبت شده یا تولد زودرس جوجه‌ها پیش از زمان مقرر را باعث می‌گردد.

در مورد رطوبت دستگاه، تا روز ۲۱ باید آنرا روی ۶۰-۵۸% رطوبت نسبی یا ۸۶-۸۴% F قرار داده و در ۳ روز آخر آن را تا ۶۸% نسبی یا (۹۰F ) افزایش داد. باید توجه داشت که میزان تهویه در روز‌های آخر جوجه‌کشی و نیز در زمان هچ افزایش یابد. تنظیم شرایط تهویه بدین دلیل حائز اهمیت است که اکسیژن از روزنه‌های تخم وارد شده و از سوی دیگر دی اکسید کربن به همین روش از تخم خارج می‌گردد. لذا با افزایش حجم و رشد جنین باید به میزان تهویه افزود تا اکسیژن بیشتری به جوجه برسد.

کاکس ماشین...
ما را در سایت کاکس ماشین دنبال می کنید

برچسب : دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی, کاکس ماشین , دستگاه جوجه کشی خانگی, لوازم دستگاه جوجه کشی, هچر, انواع دستگاه جوجه کشی, تخم نطفه دار, تخم مرغ نطفه دار, egg incubators ,chicken incubator ,incubator for sale ,poultry egg incubator ,eggs hatchery machine ,chick incubator ,hatching incubators for sale ,incubator for chicks ,incubateur ,poulet incubateur ,incubator sale, نویسنده : کاکس ماشین cocksmachine بازدید : 152 تاريخ : چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت: 18:24

مقدمه :
پرورش بلدرچین بدلیل کوچک بودن جثه پرنده و امکان پرورش چند صد قطعه آن در یک فضای کوچک و سرمایه‌گذاری اندک جهت تامین وسایل و تجهیزات پرورش از جایگاه بالقوه‌ای برخوردار می‌باشد.
نظر به اینکه مدت پرورش بلدرچین تا زمان کشتار 6 هفته بطول می‌انجامد لذا مقدار مصرف دان در این مدت نیز به تناسب کم خواهد بود. بهمین جهت بحران های اقتصادی در پرورش بلدرچین تاثیر چندانی نخواهند داشت. علاوه بر این پرورش تجاری بلدرچین در شرایط روستایی از جایگاه ممتازی برخوردار می‌باشد. ولی به دلیل آزاد پرواز بودن این پرندگان نگهداری آنها در اماکن سربسته مناسب و بهتر می‌باشد.
گوشت بلدرچین بعلت پائین بودن چربی و کلسترول آن در مقایسه با سایرمنابع پروتئین حیوانی از ویژگی و جایگاه خوبی برخوردار می‌باشد.

 

محصولات:
بلدرچین سالانه در حدود 300- 250 عدد تخم می‌گذارد. وزن هر یک از تخمهای بلدرچین مابین 9 الی 12 گرم می‌باشد. شکل تخم کروی رنگ پوسته آن از قهوه‌ای سیر تا آبی و سفید متغیر بوده و دارای رنگدانه‌های سیاه و آبی است. تخم بلدرچین در مقایسه با تخم‌مرغ از نظر آهن و فسفر غنی و دارای طعم شبیه تخم‌مرغ می‌باشد و بصورت آب پز، سرخ کرده سرو می‌شود. سن کشتار 6 – 5 هفتگی، وزن زنده 150 – 120 گرم و وزن لاشه 115- 105 گرم می‌باشد که در صورت اصلاح نژاد، تولید گوشت این حیوان می‌تواند افزایش یابد. گوشت بلدرچین نرم، تیره و لذیذ بوده و همانند گوشت مرغ بدلخواه شخص در پخت غداهای مختلف استفاده می‌شود. قبل از بسته بندی، عضلات سینه استخوان گیری می‌شود. ولی ران همانطور با استخوان بسته بندی و در مراکز عرضه به فروش می‌رسد . گوشت بلدرچین سرشار از ویتامین های B1-B2-B6 ، مواد معدنی، اسیدهای چرب و اسیدپانتوتنیک می‌باشد.

پرورش بلدرچین:
افرادی که علاقمند به پرورش بلدرچین جهت نولید گوشت باشند باید جوجه‌‌های آن را خودشان تولید و تکثیر نمایند. زیرا محلی در ارتباط با تولید انبوه جوجه بلدرچین و یا کارخانه جوجه‌کشی ویژه بلدرچین فعلا وجود ندارد. جهت ایجاد تاسیسات مربوط به پرورش بلدرچین نیز محلی را که دارای آب، برق و راه مناسب است انتخاب کنند. همچنین دارای امکانات لازم نسبت به حمل محصولات تولیدی به بازار باشند و از طرفی به دلیل ایجاد بوی نامطبوع در محلی خارج و دور از محل سکونت پرورش داده شود. به همین دلیل نیاز به ایجاد سالن‌های جداگانه جهت پرورش مولدین و جوجه‌ها می‌باشد.
سمت و سوی سالن‌ها از نظر آفتابگیر بودن مهم و با اهمیت می‌باشد مثلا در مناطق گرمسیر قسمت طولی سالن‌ها باید در جهت شرق و غرب ساخته شود. اگر سایبان ساختمان هم مقداری طولانی در نظر گرفته شود از افزایش دمای داخل سالن در فصل تابستان کاسته خواهد شد زیرا در این فصل خورشید مدار عمودی را طی می‌کند. اما در مناطق سردسیر طول سالن در جهت شمال و جنوب ساخته می‌شود با این کار سالن‌ها در فصل زمستان آفتاب گیر خواهند بود.
مکانهای بادگیر، ارتفاعات و کنار دریا محلی مناسب برای پرورش بلدرچین محسوب نمی گردد. داخل سالن پرورش بر اساس برنامه و نحوه پرورش (داخل قفس و یا کف سالن )، ظرفیت جوجه‌ریزی در نظر گرفته شده و سرمایه موجود پرورش دهنده و. .. آماده سازی می‌گردد.
اگر پرورش در کف سالن مد نظر باشد از بستر استفاده می‌شود در این سیستم ارتفاع بستر در فصل تابستان 5 -3 سانتیمتر و در فصل زمستان 8 – ۵ سانتیمتر در نظر گرفته می‌شود و با کاه، تراشه نجاری، پوسته برنج و یا خاک اره می‌پوشانند.
درجه حرارت مطلوب در پرورش بلدرچین بالغ مابین 27 – 21 درجه سانتی گراد می‌باشد. سیستم نگهداری در قفس نیز متداول می‌باشد که کف قفس را می‌توان در اندازهای مختلف ( 25* 15، 20 * 15، 15 * 15 ) انتخاب کرد اما ارتفاع باید بین 17 – 15 سانتی متر باشد. در قفس‌هایی با ابعاد ذکر شده می‌توان 4 – 2 بلدرچین نگهداری کرد. در ابعاد کوچک یک نر و یک ماده، اما در ابعاد بزرگ بازاء 3 -2 بلدرچین ماده یک بلدرچین نر مناسب می‌باشد.
در قفس های سیستم آپارتمانی، جهت جمع آوری فضولات، قسمت تحتانی هر قفس با کف فلزی پوشانده می‌شود، فضولات جمع شده یا بصورت اتوماتیک و یا بصورت دستی تخلیه و پاک‌سازی می‌شود. در قفس‌های کالیفرنیایی، مدفوع مستقیما به کف سالن ریخته و در آنجا جمع می‌شود فضولات تولید شده به صورت مستمرتخلیه می‌شود.
شبکه‌های کف قفس در هر نوع آن باید به ابعاد 5/1* 1 سانتی متر و شبکه سقف و دیواره‌ها 4 *5/2 و یا 5 * 2 سانتی متر بهتر است باشد. جهت سرازیر شدن تخم‌ها، کف باید با زاویه 15 درجه ساخته شود و به منظور جلوگیری از شکستن تخم‌ها در اثر برخورد با جدار شبکه فلزی، سرتاسر شبکه محل تجمع تخم‌ها با ابر پوشانده شود. این عمل در جلوگیری از شکسته شدن تخم‌ها بسیار مفید می‌باشد. پرورش بلدرچین بصورت گروههای بزرگ نیز در داخل قفس امکان پذیر می‌باشد، اما تراکم آنها نباید از 50 قطعه بیشتر باشد.
در این روش ابعاد مختلف قفس بر اساس تعداد بلدرچین بشرح ذیل میباشد:
بازاء هر 25 قطعه بلدرچین = 30*60*60
بازاء هر 50 قطعه بلدرچین = 30*120*60
بمنظور کنترل و جلوگیری از امکان جست و خیز و پرواز و ایجاد زخم ارتفاع قفس‌ها نباید بیشتر از cm۳۰ باشد.

تولیدمثل بلدرچین :
جهت اینکار غالبا از دستگاههای جوجه‌کشی استفاده می‌شود، البته بلدرچین در کوتاه‌مدت به بلوغ جنسی می‌رسد. جنس ماده در 42 روزگی شروع به تخم گذاری و در بلدرچین نر از36 روزگی تولید اسپرم می‌کند و اگر بازاء 3 – 2 ماده باید یک نر در نظر گرفته شود شانس نطفه‌دار بودن تخم‌ها افزایش می‌یابد. جهت تکثیر و تولید مثل از بلدرچین مادر و تخم های بدست آمده از آن نیز می‌توان بهره جست.
بلدرچین های مادر در روزهای 56- 60 به اوج تخمگذاری خود می‌رسد و در صورت افزایش مدت زمان روشنایی از فروردین لغایت شهریور 100- 50 تخم می‌گذارند پس از این مدت وارد تولک 5/1 ماهه می‌شوند. در پرورش مدرن و در شرایط صنعتی در طول سال از یک قطعه بلدرچین 300 – 250 تخم برداشت می‌شود.
شرایط ایده‌ال نوردهی و ایجاد روشنایی در سا لن 18 – 14 ساعت در روز می‌باشد. در انتخاب تخم‌ها جهت استفاده در جوجه‌کشی باید به نکاتی همچون پاکیزگی، سالم بودن و وزن تخمها توجه نمود. اگر مجبور به ذخیره تخم‌های بدست آمده از مادران مولد باشیم باید در شرایط مناسب یعنی در دمای
18 – 16 درجه سانتی گراد و رطوبت 80 – 75% نگهداری کرد . اگر تعداد تخم تولید شده کمتر از ظرفیت ماشین جوجه‌کشی باشد می‌توانیم تخم های بدست آمده را تا 15 – 10 روز در شرایط محیطی فوق الذکر ذخیره و نگهداری نمائیم.
تخم‌ها در روی راک به طور افقی یا بشکلی که نوک تیز آن در قسمت پائین قرارگیرد گذاشته می‌شود، درصورتی که تخم بلدرچین بیشتر از یک هفته جهت جوجه‌کشی ذخیره و نگهداری شود باید هر روز با جابجا نمودن، وضعیت آنها را تغییر داد.
در تولید جوجه بلدرچین توسط ماشین جوجه‌کشی رعایت 4 شرط دما، رطوبت و تهویه مناسب و جابجا کردن الزامی است.
دمای ماشین جوجه‌کشی بایستی 5/37 درجه سانتی گراد باشد اما دو روز آخر درجه حرارت ماشین جوجه‌کشی کاهش داده می‌شود.
در 14 روز اول تخم‌های داخل ستری بلافاصله هر 4 – 2 ساعت یکبار و یا حداقل روزی 5 بار جابجا می‌شوند. اگر این کار توسط دستگاه و به صورت اتوماتیک باشد بازاء هر یک ساعت یکبار انجام خواهد گرفت و در دو روز آخر تخم‌ها به هچری انتقال داده می‌شوند.
تخمهای بلدرچین بعد از 18 – 17 روز هچ می‌شوند. تعداد جوجه‌های هچ شده بازاء هر یکصد تخم راندمان هچ را مشخص می‌کند. تعداد تخم‌های بارور بازاء هر یکصد تخم نیز میزان باروری را تعیین می‌کند. بهترین موقع تعیین درصد ( باروری و راندمان هچ )در زمان انتقال تخم‌ها از ستری به هچری می‌باشد.


تعیین ظرفیت دستگاه جوجه‌کشی و محاسبه اندازه گله مادر:
اگر فرضا بر اساس ارزیابی‌های بعمل آمده نیاز بازار به 1000 قطعه بلدرچین در هفته برآورد و مشخص شود، باید 10% افزون بر نیاز بازار بلدرچین تولید و عرضه نمود. زیرا تلفات 10 – 5% جوجه‌ها را در طول پرورش نباید فراموش نمود به همین منظور جهت تامین 1000 قطعه جوجه بلدرچین در هفته باید با در نظر گرفتن 90% میزان باروری تخم 80 % میزان هچ به تعداد متوسط 1550 عدد تخم نیاز می‌باشد.
با این حساب بایستی روزانه 225 عدد تخم از گله مادر تولید و پس از یک هفته ذخیره کردن به دستگاه جوجه‌کشی منتقل می‌نمائیم. اگر میزان بارور بودن 1550 عدد تخم های جمع آوری شده در طول هفته که در داخل ماشین جوجه‌کشی گذاشته شده‌اند را 90% تخمین بزنیم. در روز پانزده تعداد 1400 – 1376 عدد تخم بارور از ستری به قسمت هچری منتقل خواهد شد. بهمین منظور ظرفیت هچری باید به اندازه 1400 عدد تخم در نظر گرفته شود از طرف دیگر چون هفته ای یکبار تخم‌ها جمع‌آوری و داخل دستگاه گذاشته می‌شود ظرفیت ستری را باید دو برابر آن در نظر گرفت. همچنین جهت تکمیل ظرفیت دستگاه در هفته یعنی جمع آوری و ذخیره 250 عدد تخم در روز به پرورش
360 – 350 قطعه بلدرچین مادر نیاز می‌باشد. اگر در هر قفس یک نر و یک ماده پرورش دهیم باندازه تعداد ماده به بلدرچین نر نیاز داریم.
ارقام ذکر شده در فوق بر اساس 90% باروری و 80% توان هچ و 70% تولید تخم محاسبه گردید. شایان ذکر اینکه کسب ارقام ذکر شده در تولید بسیار مشکل و در حین حال مطلوب می‌باشد.

نگهداری و پرورش جوجه‌ها :
جوجه‌ها یا در دستگاه های چند طبقه مادر مصنوعی و یا در کف سالن پرورش داده می‌شوند. دمای محل باید در اوایل پرورش 36 – 35 درجه سانتی گراد باشد. سپس حرارت سالن بازاء هر هفته 3 درجه سانتی گراد کاهش می‌یابد اما به هیچ وجه نباید دمای سالن به کمتر از 22 دجه سانتی‌گراد کاهش یابد. پرورش در قفس های بزرگ کف شبکه‌ای نیز امکان پذیر است. جهت جلوگیری از نوک زدن یا کانی بالیسم انجام نوک چینی و کاهش شدت نور سالن و یا آویزان نمودن دسته‌های یونجه خشک مفید می‌باشد 20 عدد بلدرچین سه هفتگی را می‌توان در فضای به وسعت 30*30 سانتی متر جا داد. پس از گذشت 5 هفته بلدرچین‌ها به قفس‌های مخصوص تخم گذاری منتقل می‌گردد. اگر پرورش درکف سالن در نظر گرفته شود باید قوطی های ویژه بلدرچین تهیه شود. داخل قوطی های تخمگذاری بایستی کاه یا علف گذاشته شود.
تامین روشنایی داخل سالن در هفت روز اول 5 – 2 لامپ بصورت 24 ساعت و 40 – 8 روز بعدی طول طبیعی روز و یا 8 ساعت با 2 لامپ، بعد از 41 روز 16 ساعت با 2 لامپ مناسب می‌باشد. رنگ پرهای قسمت بالایی سینه و گردن در بلدرچین نر بالغ قهوه ای مایل به قرمز و در ماده‌ها رنگ خاکستری با خالهای سیاه تزئین شده است.

تغذیه بلدرچین:
جوجه بلدرچین سریع رشد می‌کند به همین منظور در جیره مراحل اولیه پرورشی باید 28 – 25% پروتئین داشته باشد، سه هفته اول از جیره شروع یا پیش دانه استفاده می‌شود در این دوره نیاز 3000- 2600 کیلو کالری انرژی می‌باشد معمولا در 3 هفته اول پرورش از جیره غذایی پر انرژی با میزان پروتئین بالای جوجه بوقلمون استفاده می‌کنند.

 
اهم بیماریهای بلدرچین :
زخم روده : بیماری ویژه بلدرچین می‌باشد، التهاب و زخم در روده ایجاد می‌شود، بلدرچین به این بیماری بسیار حساس می‌باشد میزان ابتلاء در جوجه بلدرچین 100- 15% می‌باشد. در گله‌های مادر کمتر دیده می‌شود. عامل بیماری یک نوع باکتری بی‌هوازی می‌باشد. سرایت بیماری از طریق مدفوع صورت می‌گیرد. مبتلایان روز بروز ضعیف و لاغر می‌شوند اسهال از علایم بارز و عمومی می‌باشد، مدفوع آبکی و برنگ سفید و پرهای ژولیده، بیحالی و خواب آلودگی از دیگر علایم بیماری محسوب می‌گردد.
سالمونلا پولوروم: تلفات بیشتر در هفته دوم و سوم پرورش مشاهده می‌شود. در سنین بالا علایم بالینی حاد محسوس نیست اما تولید تخم، میزان باروری و هچ کاهش می‌بابد. انتقال بیماری از طریق تخم صورت می‌گیرد.
از دیگر بیماریهای باکتریایی بلدرچین می‌توان وبای مرغان ( پاستورلوزیس ) بوتولیسم، عفونت کیسه زرده را نام برد.
در راس بیماریهای ویروسی کریزا، آنتریت ویروسی، بیماری طحال مرمری و آبله قرار دارد.
کوکسیدیوز از جمله بیماریهای تک‌یاخته در بلدرچین می‌باشد، این بیماری در بلدرچین‌هایی که در کف سالن پرورش داده می‌شوند بیشتر دیده می‌شوند.
در بیماری کوکسیدوز علایمی نظیر بی اشتهایی، کز کردن و ژولیدگی پر و اسهال خونی قابل رویت است. در بیماری هیستومونیازیس نیز علایم بی اشتهایی و خردلی بودن رنگ مدفوع دیده می‌شود.
پیشگیری و کنترل :
بلدرچین در مقابل بیماری‌ها در مقایسه با سایر پرندگان زیاد حساس نمی باشد. ولی احتیاطات لازم از نظر کنترل و پیشگیری را بایستی مدنظر داشت. لذا رعایت موارد ذیل در پرورش بلدرچین مفید می‌باشد:

 

مکان پرورش بایستی دور از حضور سایر پرندگان باشد.
تلفات بلافاصله جمع آوری و با رعایت اصول بهداشت و قرنطینه دفن و یا سوزانده شود.
کف سالن را باید همیشه خشک نگه داشت.
آبخوری‌ها هر روز شستشو شوند.
بلدرچین‌های بیمار باید از سالم جدا شوند.
تردد و ورود و خروج به داخل سالن پرورش با رعایت شرایط بهداشتی و تحت کنترل باشد.
از بستر سالم و بدون کپک و هر گونه آلودگی استفاده شود.
کلیه وسایل و ملزومات مورد استفاده در سالن های پرورش قبل از استفاده شستشو و ضدعفونی شوند.
قبل از جوجه‌ریزی جدید سالن‌ها شستشو و ضدعفونی شوند.

کاکس ماشین...
ما را در سایت کاکس ماشین دنبال می کنید

برچسب : دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی, کاکس ماشین , دستگاه جوجه کشی خانگی, لوازم دستگاه جوجه کشی, هچر, انواع دستگاه جوجه کشی, تخم نطفه دار, تخم مرغ نطفه دار, egg incubators ,chicken incubator ,incubator for sale ,poultry egg incubator ,eggs hatchery machine ,chick incubator ,hatching incubators for sale ,incubator for chicks ,incubateur ,poulet incubateur ,incubator sale, نویسنده : کاکس ماشین cocksmachine بازدید : 164 تاريخ : چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت: 18:24

mini-small

ميني كاكس جنسيس (چرحش اهرمي)

mini-small

ميني كاكس جنسيس (چرخش اتومات)

دستگاه جوجه كشي كاكس خانگي آنالوگ

دستگاه جوجه كشي

كاكس خانگي

دستگاه جوجه كشي گلدن كاكس

ماشين جوجه كشي

گلدن كاكس جديد

دستگاه جوجه كشي توين كاكس

دستگاه جوجه كشي

كاكس خانگي ديجيتال

دستگاه جوجه كشي توين كاكس شترمرغ

ماشين جوجه كشي

تويين كاكس با ترنر شاخكي

دستگاه جوجه كشي توين كاكس 96 عددي

دستگاه جوجه كشي

تويين كاكس شترمرغ

دستگاه جوجه كشي

تويين كاكس تمام اتومات

دستگاه جوجه كشي جنرال كاكس

دستگاه جوجه كشي

دابل كاكس

دستگاه جوجه كشي گرين كاكس

ماشين جوجه كشي

جنرال كاكس

دستگاه جوجه كشي مام كاكس

دستگاه جوجه كشي

گرين كاكس

دستگاه جوجه كشي

مام كاكس تخم مرغ (jn2-61)

دستگاه جوجه كشي مام كاكس

ماشين جوجه كشي

دابل كاكس شترمرغ

دستگاه هچر مادر مصنوعي

ماشين جوجه كشي

مام كاكس شترمرغ (jn2-61)

مادر مصنوعي

 

ماشين جوجه كشي

گالا كاكس

 

 

 

دستگاه جوجه كشي

مگا كاكس

ماشين جوجه كشي

یونی كاكس

 

آيا به دنبال يك دستگاه جوجه كشي هستيد؟

ما براي شما يك راه حل داريم:

آيا تا به حال فكر كرده ايد كه چقدر برق مصرف مي شود تا يك دستگاه جوجه كشي براي 21 روز كار كند؟

اگر براي روشن نگه داشتن دستگاه از موتور برق استفاده مي كنيد، آيا تا به حال فكر كرده ايد كه چقدر سوخت (برق يا گازوئيل ) مورد نياز است؟

با پرداخت هزينه برق و سوخت، آيا تا به حال فكر كرده ايد كه چقدر جوجه ها براي شما گران تمام مي شود؟

پس همين الان دستگاه هاي چوبي و فلزي و دستگاه هاي با مصرف برق بالا را كنار بگذاريد.

محصولات سبز ما به شما در حفظ كره زمين و صرفه جويي مالي كمك مي كند.

براي اولين بار در دنيا، دستگاه هايي با مصرف برق پايين و قابليت كار با باتري و انرژي خورشيدي وارد بازار شده است.

 

 

لطفا چند دقيقه به اين موضوع فكر كنيد:

چرا بهتر است به جاي يك دستگاه جوجه كشي بزرگ، چند دستگاه كوچك  خريداري شود؟

به دلايل زير به شما پيشنهاد مي شود كه به عنوان مثال بجاي يك دستگاه 1000 تايي ، چهار دستگاه 240 تايي خريداري نماييد.

  1. قيمت دستگاه جوجه كشي 1000 تايي تقريبا با قيمت چهار دستگاه 240 تايي برابر است .
  2. دستگاه هاي كوچك با خطوط هوايي قابل حمل هستند در حاليكه دستگاه هاي بزرگ تر با كشتي جا به جا مي شوند و حمل آنها حدودا 2 ماه طول مي كشد.
  3. در دستگاه هاي با ظرفيت بالا، اگر يكي از تخم ها آلوده باشد، تمام تخم هاي موجود در دستگاه را آلوده خواهد كرد. حتي بعضي مواقع تخم آلوده در دستگاه ترك مي خورد و آلودگي پخش مي شود. در صورتيكه در دستگاه هاي كوچكتر، اگر اتفاقي در يكي از دستگاهها رخ دهد، بقيه تخم ها در ساير دستگاهها سالم خواهند ماند.
  4. بعضي از مصرف كنندگان و دامپروران تخم نطفه دار به مقدار كافي ندارند و اگر فرضا روزانه 100 تخم داشته باشند بنابراين براي پر كردن يك دستگاه 1000 تايي بايد 10 روز صبر كنند. در نتيجه وقتي بخواهند دستگاه را روشن كنند، از عمر بعضي از تخم ها بيشتر از 10 روز ميگذرد.

بايد به اين نكته توجه داشت كه تخم هايي با موفقيت جوجه مي شوند كه داراي عمر كمتر از 7 روز باشند و بيش از 50% تخم هاي با سن بيشتر، به جوجه تبديل نخواهند شد.

به همين دليل پر كردن يك دستگاه بزرگ دشوار است و طول خواهد كشيد در حاليكه دستگاه هاي 240 تايي با سهولت و سرعت بيشتر پر خواهند شد.

 

پس پيشنهاد ما اين است:

استفاده از چند دستگاه كوچك به جاي يك دستگاه بزرگ

 


 

       در ساخت اين دستگاه ها از فلز استفاده نشده زيرا رطوبت بالا ،بدنه و مفصل هاي فلزي (هر نوع فلز) را متلاشي نموده و از طول عمر دستگاه مي كاهد 

 

       1 - شركت كاكس داراي سرويس خدمات پويا و حرفه اي مي باشد .

  2 - دستگاه هاي كاكس داراي بدنه پي وي سي با استحكام بالا بوده و براي اولين بار در دنيا، بدنه دستگاه از تركيبات يك مونومر خاص و قابل تعويض ساخته شده و داراي روكش پي وي سي مي باشد. تركيبات مونومري عايق حرارتي و صوتي خيلي خوبي بوده و مي تواند دماي درون دستگاه را حفظ نمايد و شرايط ايده آلي را براي تخم ها ايجاد نمايد .

   3- سنسورهاي كه در ساخت دستگاه استفاده شده است سويسي و بسيار دقيق مي باشند .

   4 - ضخامت ايزولاسيون حرارتي دستگاه ها بيست و دو ميلي متر مي باشد . 

   5 - طراحي ظاهري محصولات كاكس، زيبا و منحصر به فرد مي باشد .

   6- استفاده آسان از محصولات كاكس، از دلايل پرفروش بودن آنها مي باشد .

   7 - كابينت دستگاه قابل شستشو بوده و بعد از هر دفعه عمليات جوجه كشي ميتوانيد قسمت پايين كابينت را با آب گرم بشوئيد .

   8- قيمت محصولات رقابتي و مناسب مي باشد .

   9- كليه محصولات شركت، يك سال گارانتي و پنج سال خدمات پس از فروش دارند .

   10-كليه قطعات يدكي دستگاه ها قابل تامين مي باشند .

       - براي اولين بار در دنيا بدنه دستگاه از تركيبات يك مونومر خاص (قابل تعويض) ساخته شده  و داراي روكش پي وي سي(PVC) مي باشد.

- بدنه تمام دستگاههاي موجود در بازار دو جداره مي‌باشد و معمولاً باكتري و قارچ، خود را به جدار وسط دستگاه رسانده و در آن محل تكثير مي‌شوند و از آنجا كه هيچگونه دسترسي براي ضدعفوني كردن جدار وسط دستگاه وجود ندارد، بعد از چندين دفعه كه عمليات جوجه‌كشي انجام مي‌گردد، بازدهي دستگاه گاها تا 90% كم ميشود.

- تركيبات مونومري عايق حرارتي و صوتي خيلي خوبي بوده و مي‌تواند دماي درون دستگاه را حفظ نموده و شرايط ايده‌آلي را براي تخم مرغها ايجاد نمايد.

- كابينت هاي مونومري انرژي حرارتي را به خود نمي‌گيرد ولي در سيستم‌هاي فلزي و چوبي مقداري از انرژي حرارتي صرف گرم شدن بدنه دستگاه مي‌گردد.

کاکس ماشین...
ما را در سایت کاکس ماشین دنبال می کنید

برچسب : دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی, کاکس ماشین , دستگاه جوجه کشی خانگی, لوازم دستگاه جوجه کشی, هچر, انواع دستگاه جوجه کشی, تخم نطفه دار, تخم مرغ نطفه دار, egg incubators ,chicken incubator ,incubator for sale ,poultry egg incubator ,eggs hatchery machine ,chick incubator ,hatching incubators for sale ,incubator for chicks ,incubateur ,poulet incubateur ,incubator sale, نویسنده : کاکس ماشین cocksmachine بازدید : 401 تاريخ : چهارشنبه 27 مرداد 1395 ساعت: 18:45